ارتباط بین شرکت در فعالیت های بدنی اوقات فراغت و کیفیت زندگی دانشجویان استان مازندران

ورزش و فعالیت بدنی به عنوان عامل مهم در گذران اوقات فراغت دانشجویان، گستره وسیعی است که نقش بسیار مهمی در بروز استعدادهای درونی دانشجویان داشته و ابزاری برای نیل به سلامت جسمانی و روانی بوده و در نتیجه بهبودکیفیت زندگی دانشجویان را در پی خواهد داشت. هدف از این تحقیق، تعیین میزان ارتباط بین شرکت در فعالیت بدنی اوقات فراغت و کیفیت زندگی دانشجویان استان مازندران می باشد. روش انجام تحقیق حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی بوده و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعه ی آماری این تحقیق را کلیه ی دانشجویان دانشگاه مازندران (دانشجویان مستقر در خوابگاه های دانشجویی) و دانشجویان دانشگاه شمال تشکیل می دهند که در هنگام انجام پژوهش 8404 نفر بوده که از بین آنها 368 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گرداوری اطلاعات ترکیبی از دو پرسشنامه فعالیت بدنی شارکلی (sharkly) و کیفیت زندگی (whoqol– bref) می باشند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات با توجه به آزمون کولموگروف اسمیرنف از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن درسطح معناداری 05/0=? استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین شرکت در فعالیت های بدنی و مولفه های کیفیت زندگی(سلامت جسمانی، وضعیت روحی و روانی، ارتباط اجتماعی و قلمرو محیطی) ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد بین شرکت در فعالیت های بدنی و کیفیت زندگی دانشجویان ارتباط معنی‌دار و مثبتی وجود دارد(0001/0p=، 219/0=r). بحث: به طور کلی یافته ها نشان داد که انجام فعالیت بدنی می تواند نقش موثری در بهبود کیفیت زندگی دانشجویان داشته باشد. بنابراین فراهم کردن امکانات ورزشی و تفریحی در دانشگاهها برای دانشجویان باید مورد توجه مسیولین امر قرار گیرد تا دانشجویان به انجام فعالیت های بدنی بیشتر ترغیب گردند.