تلاش برای رسیدن به زبان مشترک ازطریق ورزش: رویکردی پدیدارشناسانه به تجربه زیسته‌ دانشجویان بین‌المللی ورزشکار

در سال‌های اخیر برگزاری رویدادهای فرهنگی و ورزشی به‌عنوان ابزاری برای جامعه‌پذیری دانشجویان به‌ویژه دانشجویان بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف از تحقیق حاضر تحلیل تجربه زیسته‌ دانشجویان بین‌المللی ورزشکار از حضور در اولین المپیاد فرهنگی-ورزشی دانشجویان بین‌الملل است که با روش کیفی و رویکرد پدیدارشناختی انجام شد. ازطریق روش نمونه‌گیری هدفمند با رویکرد حداکثر تغییرات بیشینه مشارکت‌کنندگان در این تحقیق انتخاب شدند (16=n). ازطریق مصاحبه‌های عمیق و گفتگوهای تاملی داده‌ها جمع‌آوری شد. با استفاده از رویکرد هفت مرحله‌ای دیکلمن (1989) داده‌ها تجزیه‌وتحلیل شدند. براین‌اساس ده دسته معانی فرعی شکل‌گیری تصویر متفاوت از ایران، آشنایی با فرهنگ کشور میزبان، برجسته شدن چالش‌های میان فرهنگی و تلاش برای رفع آن‌ها، تجربه کردن دانسته‌ها از ایران، شبکه‌سازی و تقویت روابط اجتماعی ازطریق ورزش، تقویت حس انسان‌دوستی، کم‌رنگ شدن ملی‌گرایی و تقویت هم‌گرایی انسانی، از بین رفتن مرزها و موانع ارتباط‌گیری موثر، لزوم رعایت هنجارها و ارزش‌های جمعی، شناخت ارزش‌های محوری جامعه میزبان رویداد به ‌دست آمد. به‌صورت کلی می‌توان بیان داشت که ورزش به‌عنوان بستر و ابزاری برای تسهیل جامعه‌پذیری و رسیدن به زبان مشترک عمل کرده است و درصورتی‌که برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران از این ابزار به‌خوبی استفاده کنند، می‌توان شاهد بهره‌گیری مطلوب از ورزش برای تاثیرگذاری‌ها و تاثیرپذیری‌های مطلوب بین‌المللی بود.

attempting to reach a common language through sport: a phenomenological approach to the lived experience of the international student

today, sports events serve as a means to facilitate socialization among students. this research aimsto analyze the lived experiences of international student-athletes participating in the inauguralinternational students' cultural sports olympiad using a qualitative method and a phenomenologicalapproach. participants were selected through purposive sampling (n=16). data were collected throughin-depth interviews and reflective conversations, which were analyzed using the seven-step approachdeveloped by diekelmann, allen & tanner (1989). the overarching theme of the study wasattempting to reach a common language through sport. the study identified ten sub-themes, whichinclude: forming a different image of iran, getting to know the host country's culture, highlightingintercultural challenges and efforts to solve them, experiencing the knowledge of iran, networkingand strengthening social relations through the sport, strengthening the sense of humanitarianism,diminishing nationalism and strengthening human solidarity, the disappearance of boundaries andbarriers to effective communication, need to comply with the norms and collective values, andknowing the core values of the event hosting community. therefore, it can be observed that sportsserve not only as a tool for facilitating socialization but also as a means to foster a commonunderstanding. in contemporary society, sports events contribute to promoting altruism, provided thatpolicymakers effectively utilize such platforms.