تاثیر توانمندسازی بر خودکارآمدی و عملکرد شغلی دبیران تربیت‌بدنی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر توانمندسازی بر خود کارآمدی و عملکرد شغلی دبیران تربیت‌بدنی بود. روش پژوهش کمی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه دبیران تربیت‌بدنی کشور به تعداد 27530 تشکیل دادند. با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان تعداد 380 نفر از دبیران تربیت‌بدنی به تفکیک 188 مرد و 192 زن به ‌عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای یک مرحله‌ای بود. برای گردآوری داده ها از سه پرسش‌نامه‌ استفاده شد. این پرسش نامه ها عبارت بودند از پرسش نامه توانمندسازی دبیران تربیت‌بدنی اقتباس شده از دو پرسش نامه توانمندسازی کارکنان رکنی لموکی (2013) و پرسش نامه بهبود عملکرد شغلی کارکنان آوام له (2013)، پرسش نامه خود کارآمدی با اقتباس از پرسش نامه خود کارآمدی معلمان بندورا (2006) و پرسش نامه عملکرد شغلی معلمان برگرفته از پرسش نامه عملکرد شغلی معلمان امین، شاه، ایاز و آتا (2013). تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم‌افزار spss21 و نرم‌افزار lisrel8انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مقدار ضریب رگرسیونی استاندارد بین توانمندسازی و خودکار آمدی دبیران برابر 0.56 با ضریب معناداری 7.02 t= هست که نشانگر تاثیر معنا‌دار و مستقیم توانمندسازی بر روی خود کارآمدی دبیران تربیت‌بدنی کشور بود. همین‌طور نتایج نشان داد که مقدار ضریب رگرسیونی استاندارد بین توانمندسازی و عملکرد شغلی دبیران برابر 0.53 با ضریب معناداری 8.87 t= بود که این یافته نیز نشان داد، توانمندسازی بر روی عملکرد شغلی دبیران تربیت‌بدنی کشور تاثیر معنا‌دار و مستقیم داشته است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که اگر بر توانمندی‌های دبیران تربیت‌بدنی افزوده شود، این امر می‌تواند سبب بهبود خود کارآمدی و عملکرد شغلی دبیران تربیت‌بدنی شود.

The Effect of Empowerment on Physical Education Teachers’ Self-efficacy and Job Performance

The purpose of this study was to investigate the effect of empowerment on selfefficacy and job performance of physical education teachers. The research method was quantitative and the target population of the study consisted of 27530 physical education teachers in the country. Using Krejcie and Morgan sampling table, 380 physical education teachers, 188 male and 192 female, were selected as the sample population. The random sampling method was onestage cluster. To collect data from three questionnaires of empowerment of physical education teachers adapted from two questionnaires of staff empowerment of Rokni Lemoki (2013) and the questionnaire of improving job performance of staff of Awamle (2013), selfefficacy questionnaire adapted from the selfefficacy questionnaire teachers’ selfefficacy of Bandura (2006), the teachers’ job performance questionnaire was taken from the teachers’ job performance questionnaire of Amin, Shah, Ayaz and Ata (2013). Data analysis was performed at both descriptive and inferential levels using SPSS21 software and LISREL8 software. The results showed that the value of standard regression coefficient between empowerment and selfefficacy of teachers is 0.56 with a significant coefficient of t = 7.02, which indicates a significant and direct effect of empowerment on selfefficacy of physical education teachers in the country. The results also showed that the standard regression coefficient between empowerment and job performance of teachers was 0.53 with a significance coefficient of t = 8.87, which also showed that empowerment had a significant and direct effect on the job performance of physical education teachers in the country. Therefore, it can be concluded that if the capabilities of physical education teachers increase, it can improve the selfefficacy and job performance of physical education teachers.