تاثیر اجرای برنامه جهانی «من می‌توانم» بر تغییر نگرش دانش‌آموزان ایرانی نسبت به ورزش فراگیر

در سال های اخیر، سازمان های بین المللی برای خلق یک جهان فراگیر، برنامه های مختلفی را ارائه کرده اند. یکی از برنامه هایی که اخیراً توسط کمیته بین المللی پارالمپیک معرفی شد و در ایران نیز اجرا شد، برنامه جهانی «من می توانم» است. این برنامه درصدد است نگرش جوانان را نسبت به افراد دارای معلولیت تغییر دهد. لذا هدف اصلی این پژوهش شناسایی تاثیر اجرای برنامه «من می توانم» بر تغییر نگرش دانش آموزان مدارس ابتدایی نسبت به ورزش فراگیر بود. راهبرد پژوهش از نوع نیمه تجربی و با استفاده از طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه کنترل بود. نمونۀ آماری شامل 50 نفر از دانش آموزان پایه ششم دبستان بودند که به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و در دو گروه 25 نفری کنترل و تجربی جای گرفتند. گروه تجربی در سه جلسه تحت آموزش برنامه های من می توانم قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه نگرش کودکان نسبت به ورزش فراگیر( بلاک، 1995) و چک لیست صفات (سیپراستاین،2006) برای ارزیابی نگرش شناختی بود که جهت جمع آوری داده ها، از طرح پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد و پرسش نامه ها قبل و پس از اجرای برنامه در اختیار هر دو گروه قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل متغیرها از آزمون های آنالیز واریانس مختلط، تی مستقل و تعقیبی برونفرونی و همچنین ویل کاکسون استفاده شد. نتایج نشان داد این برنامه تاثیر معناداری بر تغییر نگرش دانش آموزان نسبت به ورزش فراگیر (001/0=p) و همچنین نگرش نسبت به تعدیل قوانین (001/0=p) دارد. پیشنهاد می شود برنامه «من می توانم» در سرفصل های درسی تربیت بدنی قرار گیرد و به صورت مستمر در مدارس ابتدایی ایران اجرا شود. با اجرای این برنامه در مدارس، علاوه بر بهبود و ارتقا نگرش مثبت نسبت به افراد دارای معلولیت و ادغام آنان در جامعه، بسیاری از محدودیت های موجود برای افراد دارای معلولیت در جامعه نیز از بین خواهد رفت.

The impact of the Global imPOSSIBLE Program on the Iranian Students’ Change of Attitude Toward Inclusive Sport

In recent years, international organizations have put forth various programs in way of creating an inclusive world. One of the programs which has recently been introduced by the International Paralympic Committee and has also been implemented in Iran is the &I’mPOSSIBLE& global program. This program aims to change young people’s attitude toward people with disabilities. Thus, the main objective of the current study was to identify the impact of the implementation of the &I’mPOSSIBLE& program on changing the attitude of primary school students toward inclusive sport. The present study was of an applied and semiexperimental type. The statistical sample consisted of 50 sixth grade students who were put into two groups of 25 control and experimental students. The experimental group was trained in three sessions in accordance with the &I’mPOSSIBLE& program. The measurement tools included a questionnaire designed to assess children’s attitude toward inclusive sport (Block, 1995) and an adjective checklist (Siperstein, 2006) in way of evaluating the cognitive attitude that used the pretest and posttest design to obtain data. The questionnaires were given to both groups before and after the implementation of the program. To analyze the variables, the mixed model analysis, the independent T, the followup extrapolation as well as the Wilcoxon tests were used. The results indicated that the program had a significant effect on changing the students’ attitudes toward inclusive sport. It is suggested that the &I’mPOSSIBLE& program be included in the physical education (PE) curriculum and be implemented continuously in the primary schools in Iran. By implementing this program in schools, a large number of the existing restrictions for people with disabilities in society will be eliminated in addition to improving and promoting a positive attitude towards people with disabilities and their integration into the society.