تدوین الگوی مفهومی هوشمندسازی هنرستان‌های تربیت‌بدنی با رویکرد مدرسه یادگیرنده و پایدار

هدف از این پژوهش، تدوین الگوی مفهومی هوشمندسازی هنرستان های تربیت بدنی با رویکرد مدرسه یادگیرنده و پایدار بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعۀ آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، معلمان، مدیران و ...) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها، و ...) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (18 نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظامند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. بر اساس نتایج، 79 مولفه غربال شده در چهار سطح، 10 منظر و 23 بُعد چارچوب بندی و کدگذاری شدند. ساختار مدل مفهومی به صورت توالی سطوح مفهومی ظرفیت‌سازی (اکوسیستم دانش محور)، هوشمندسازی (مدرسه هوشمند)، یادگیرندگی (مدرسه یادگیرنده) و پایداری (مدرسه پایدار) بود. سطح ظرفیت‌سازی شامل دو منظر پیشران‌ها و الزامات نهادی، حمایت‌ها و منابع اکوسیستمی است. هوشمندسازی شامل سه منظر مدیریت فناوری‌محور، زیرساخت ict هنرستان‌ها و دسترسی به شبکه‌های محیطی است. سطح نیز یادگیرندگی شامل سه منظر قابلیت سیستم آموزشی، سواد فناوری اعضا و محیط یادهییادگیری بود. سطح پایداری نیز شامل دو منظر کارکردهای محیطی و بلوغ سازمانی هنرستان ها است. هوشمندسازی مدارس فرایندی سیستماتیک و چندبعدی است که عناصر آموزشی، مدیریتی، فناوری و رفتاری را در یک سیستم جدید و یادگیرنده یکپارچه می کند تا به پایدار برسد. مدل ارائه شده می توان در تحلیل و برنامه ریزی اجرای الگوی هوشمندسازی برای هنرستان های تربیت بدنی مورد استفاده قرار بگیرد.

Designing a Intelligent Building model of Physical Education Conservatories With a sustainable and learning school approach

The aim of this research was designing an Intelligent Building model of Physical Education Conservatories with a sustainable and learning school approach. The research method selected a qualitative type with a systematic heuristic approach. The statistical population consisted of two sections of human resources (professors, teadhers, managers, etc.) and information resources (books, articles, documents, media, etc.). The sampling was done in a sufficient number and with a judgmental method based on theoretical saturation (n = 18). Research tools included systematic library study and structured exploratory interviews. The validity of the instrument was evaluated and validated based on exemplary legal and scientific validity, expert opinion, and agreement between the examiners. To analyze the findings was used multistage conceptual coding with system analysis approach. Based on the results of 79 components screened at four levels, 10 perspectives and 23 dimensions were framed and coded. The conceptual model structure consisted of successive levels: capacity building (studentcentered ecosystem), intelligence (smart school), learning (learning school), and sustainability (sustainable school). Capacity building includes two perspectives on propulsion and institutional requirements, support and ecosystem resources. Intelligence includes three perspectives on technologybased management, ICT infrastructure, and access to environmental networks. Levels of learning also included three perspectives on educational system capability, member technology literacy, and learninglearning environment. Finally, the level of sustainability includes two perspectives on environmental functions and organizational maturity in vocational schools. School intelligence is a systematic, multidimensional process that integrates educational, managerial, technological, and behavioral elements into a new, integrated learning system to achieve sustainability. The proposed model can be used in the analysis and planning of the implementation of intelligent modeling for physical education vocational schools.