تاثیر ابعاد مقیاس ارزشهای شغلی و خانوادگی بر خودکارآمدی دانشجویان رشته تربیت بدنی با در نظر گرفتن نقش میانجی خلاقیت و اوقات فراغت

هدف این پژوهش تاثیر ابعاد مقیاس ارزش‌های شغلی و خانوادگی بر خود کارآمدی دانشجویان رشته تربیت‌بدنی با در نظر گرفتن نقش میانجی خلاقیت و اوقات فراغت بود. پژوهش توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را دانشجویان رشته تربیت‌بدنی دانشگاههای آزاد شهر تهران تشکیل دادند (1800=n). حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه‌گیری مورگان 360 نفر برآورد گردید. نمونه‌گیری به صورت خوشه‌ای تصادفی انجام شد. ابزار پژوهش چهار پرسشنامه مقیاس ارزش‌های شغلی و خانوادگی (فارمروبن،1970)، اوقات فراغت نظریان مادوانی و رمضانی (1392)، خلاقیت مقیمی (1388) و خود کارآمدی دارابی (1395) بود. روایی پرسشنامه‌ها به تایید 15 نفر از اساتید رسید. همچنین برای پایایی ابزار از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که اثر مقیاس ارزش‌های شغلی و خانوادگی بر خود کارآمدی از طریق خلاقیت و اوقات فراغت دانشجویان رشته تربیت‌بدنی مثبت و معنی‌داری است (0.05≥p). به عبارتی دیگر، بخشی از اثر متغیر مقیاس ارزش‌های خانواده و شغل به واسطه متغیرهای اواقات فراغت و خلاقیت بر خودکارآمدی دانشجویان رشته تربیت‌بدنی انتقال داده می‌شود. با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که خانواده و اشتغال از جمله موارد مهم زندگی انسان محسوب می‌شوند که در صورت انطباق آن با شرایط و علاقه دانشجویان رشته تربیت‌بدنی، آثار مطلوبی برای جامعه به دنبال خواهد داشت. بعبارت دیگر خلاقیت باعث باعث توازن بین شغل و خانواده می‌شود و این امر موجب خودکارآمدی بالاتر در بین دانشجویان رشته تربیت‌بدنی می‌شود، افرادی که احساس خودکارآمدی بالاتری دارند با وجود موانع احتمالی مشارکت بیشتری در اوقات فراغت فعال دارند.

The effect of dimensions of the scale of occupational and family values on the selfefficacy of physical education students considering the role of mediator of creativity and leisure

Abstract: The purpose of this study was to investigate of the effect of dimensions of the scale of occupational and family values on the selfefficacy of the students in the field of education by considering the role of mediator of creativity and leisure. The research was descriptive and correlational. The population was physical education students (1800). The sample size was estimated by 360 Morgan sampling table (randomly). The research instrument was four questionnaires: occupational and family values scale (1970), Nazarian, and Ramezani, leisure time (2012), Moghimi’s creativity (2009) and Darabi’s selfefficacy (1395). The validity of the questionnaires was approved by 15 professors. Cronbach’s alpha coefficient was also used for instrument reliability. The results indicated that the effect of scale of occupational and family values on selfefficacy through creativity and leisure was positive and significant in postgraduate students. part of the variable effect of the scale of family and occupation values is transmitted by the timehonors and creativity variables on the selfefficacy of the students in the field of higher education. it can be concluded that family and employment are among the most important issues of human life, which, if it is adapted to the conditions and interest of the students in the field of education, will have a favorable effect on society. Creativity leads to a balance between work and family, and this results in higher selfefficacy among the students in the field of higher education, those who have a higher selfefficacy, are more active in leisure than possible obstacles.