تدوین استراتژی های ورزش تربیتی ایران مبتنی بر سناریو

پژوهش حاضر با هدف آینده‌نگاری در ورزش تربیتی ایران به کشف آینده‌های پیش‌روی ورزش تربیتی و تدوین سناریوهای آن برای سال 1414 و ارائه استراتژی پرداخته است. آینده‌نگاری با رویکرد سناریونگاری بر اساس روش منطق شهودی به کار گرفته شده است و برای طراحی سناریوها از روش تحلیل روندها و عدم قطعیت‌ها و الگوی شش مرحله‌ای سناریونگاری تلفیقی استفاده گردید. ابتدا، محدودۀ پروژه مشخص، سپس عوامل اصلی توسعه و نقاط کور با یک بازخورد 360 درجه شناسایی گردید. پس از آن، دو عدم قطعیت کلیدی به عنوان پایه و اساس طراحی سناریوها تدوین شد. در گام بعد تعریف تفصیلی و کامل چهار سناریوهای ممکن صورت پذیرفت. در مرحلۀ پنجم یک استراتژی کلی بر اساس سناریوها ارائه گردید و گام آخر شامل پایش و کنترل استراتژی‌هاست. مشارکت کنندگان پژوهش حاضر شامل 44 نفر از ذینفعان داخلی و خارجی ورزش تربیتی ایران بودند که بر اساس نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. گردآوری داده‎ها با مصاحبه و پرسش‌نامه‌های باز صورت گرفت. بر اساس یافته‎ها، تحلیل 30 عامل اصلی بدست آمده در نهایت منجر به تولید دو عدم قطعیت کلیدی شبکه سازی در بین بازیگران کلیدی و هم افزایی خانواده و اجتماع شد که پایه و اساس چهار سناریوی اصلی ورزش تربیتی ایران گردیدند. در نتیجه پیشنهاد می‌گردد به منظور توسعۀ ورزش تربیتی ایران، شبکه سازی و هم افزایی نهادهای متولّی با محوریت وزارت ورزش و جوانان، صورت پذیرد.

The Formulation Iranian Educational Sports Strategies: Scenariobased

The aim of this study was to explore the future of educational sport in Iran to predict the future of educational sport and to formulate strategies for the year 2035. To predict, the scenariobased approach based on an intuitive logic approach was applied and to design the scenarios, the strategy of trends and uncertainty analysis as well as a sixstep integrated scenario planning were used. First, the project boundary was specified. Then, the main factors of development and the blind spots were identified with a 360degree feedback. Subsequently, two key uncertainties were formulated as the basis to design the scenario. Then, a complete definition for the four possible scenarios was provided in detail. In the fifth step, a general strategy based on the scenarios was presented. Finally, in the last step the strategies were monitored and controlled. The participants of this study were 44 internal and external stakeholders of Iranian educational sport selected by a purposeful sampling. The data were collected through interviews and openended questionnaires. According to the results, the analysis of the 30 key factors ultimately lead to the production of two key uncertainties; networking among key actors and family and community synergy, which were the basis of Iran’s four major educational sporting scenarios. As a result, it is suggested that, in order to develop the Iranian educational sport, networking and synergy of institutions with the focus on Ministry of Sport and Youth be done.