اثر آموزش مهارت‌های تعاملی بر ارتقا خودکارآمدی شغلی، سازگاری شغلی و بهزیستی اجتماعی معلمان تربیت بدنی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مداخله آموزشی مهارت های تعاملی بر ارتقاء خودکارآمدی شغلی، سازگاری شغلی و بهزیستی اجتماعی معلمان تربیت بدنی بوده است. این پژوهش از دسته مطالعات نیمه تجربی به همراه پیش آزمون_پس آزمون دو گروهی و مطالعه پی گیری بوده که به همین منظور 33 نفر از معلمان مرد تربیت بدنی ناحیه دو آموزش و پرورش اصفهان به صورت دردسترس انتخاب شده و به روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (17 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. پروتکل آموزشی استفاده شده در این پژوهش با اقتباس از مدل مهارت های ارتباطی کوئین دام (2001)، به صورت ویژه برای معلمان تربیت بدنی طراحی گردیده و از پرسش نامه های خودکارآمدی شغلی بتز، کلین و تیلر (1996)، سازگاری شغلی دیویس و لاف‌کوئیست (1991) و بهزیستی اجتماعی کیز (1998) به منظور سنجش اثربخشی پروتکل آموزشی طراحی شده در این پژوهش استفاده شده است. داده های بدست آمده از ابزارهای پژوهش با استفاده از آزمون های تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر تحلیل گردیدند. نتایج پژوهش نشان داد مداخله آموزشی مهارت های تعاملی به صورت معنی داری بر ارتقاء خودکارآمدی شغلی، سازگاری شغلی و بهزیستی اجتماعی معلمان تربیت بدنی پس از انجام هفت جلسه آموزشی اثرگذار بوده است. همچنین، اثر مداخلات آموزشی مذکور پس از گذشت 12 هفته از اتمام جلسات آموزشی ماندگار بوده است.

Effect of Teaching the Interactive Skills on Job SelfEfficacy, Job Compatibility and Social wellbeing of PE Teachers

The aim of this research was to measure the effect of an educational intervention of interactive skills on job selfefficacy, job compatibility and social wellbeing of physical education (PE) teachers. This study was a quasiexperimental research including two groups and pretestposttest, as well as followup study. Hence, 33 PE teachers from Isfahan’s second educational district were selected by availability sampling method and then accidentally divided in two groups (experimental group: 17, control group: 16). Educational protocol in this study especially designed for PE teachers, with using the Queendom’s communication skill model (2001). The instruments employed in this research for measuring the efficiency of the research’s educational protocol includes; Betz, Klein & Taylor’s job selfefficacy (1996), Dawis & Lofqist’s job compatibility (1991), and Keyes’s social wellbeing (1998). The Covariance analyzing test as well as Repeated Measure ANOVA employed for analyzing the data provided by research’s instruments. The results indicated that educational intervention of interactive skills significantly effect on improving the PE teachers’ job selfefficacy, job compatibility and social wellbeing, after participating at the 7 educational sessions. Furthermore, effect of mentioned educational intervention was stable after 12 weeks from finishing the educational sessions.