تبیین الگوی ارتباطی سلامت معنوی با اخلاق حرفه‌ای در مربیان ورزشی

هدف این پژوهش، تبیین الگوی ارتباطی سلامت معنوی با اخلاق حرفه‌ای در مربیان ورزشی بود. 185 مربی (117 مرد و 68 زن، میانگین سنی 41.57 سال و میانگین سابقه مربیگری 15.27 سال) از رشته‌های ورزشی مختلف با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسش‌نامه سلامت معنوی (اله‌بخشیان و همکاران، 1389) و پرسش‌نامه اخلاق حرفه‌ای مربیان ورزشی را (عیدی و همکاران، 1395) تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و مدل‌یابی معادلات ساختاری در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد که ابعاد و سطح کلی سلامت معنوی دارای روابط دوسویه معنادار و مثبت با ابعاد و سطح کلی اخلاق حرفه‌ای بودند. مطابق نتایج تحلیل رگرسیون، به‌ترتیب فلسفه مربیگری (17.6 درصد)، قانون‌مداری (16.8 درصد)، استفاده از خرد جمعی (14.8 درصد)، احترام به ارزش‌ها و هنجارها (14.1 درصد)، روابط انسانی (13.3 درصد) و علاقه‌مندی به حرفه (11.6 درصد) توسط ابعاد سلامت معنوی تبیین شدند. ابعاد سلامت معنوی درمجموع 26.1 درصد از تغییرات سطح کلی اخلاق حرفه‌ای را در مربیان ورزشی تبیین کرد. درنهایت، نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری بیانگر وجود ارتباط چندگانه معنادار و مثبت بین ابعاد سلامت معنوی و اخلاق حرفه‌ای بود. یافته‌های پژوهش حاضر پیشنهاد می‌کند که ازطریق ارتقای سلامت معنوی می‌توان سطح اخلاق حرفه‌ای را در مربیان ورزشی بهبود بخشید.