ضرایب تعمیم‌پذیری و اتکاپذیری نمره‌های مصاحبه آزمون پذیرش مقطع دکتری روان‌شناسی

نمره‌های مصاحبه به شرطی می‌تواند مبنای تصمیم‌گیری قرار بگیرد که میزان خطای اندازه‌گیری آن کم باشد. هدف از اجرای این پژوهش، برآورد ضرایب تعمیم‌پذیری و اتکاپذیری نمره مصاحبه پذیرش مقطع دکتری روان‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی بود؛ بنابراین، نمره‌های مصاحبه 27 نفر از متقاضیان پذیرش در رشته روان‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی با یک طرح دووجهی متقاطع تحلیل شد. واریانس واقعی که مربوط به مولفه هدف اندازه‌گیری بود، حدود یک‌سوم از واریانس نمره مشاهده ‌شده را به خود اختصاص داده بود. خطای اندازه‌گیری نامنظم یک‌پنجم واریانس و خطاهای اندازه‌گیری منظم، حدود نیمی از واریانس نمره مشاهده ‌شده را به خود اختصاص داده بودند. یافته‌ها نشان داد که ضرایب تعمیم‌پذیری و اتکاپذیری نمره‌های مصاحبه قابل قبول و نزدیک به ضرایبی است که برای رشته‌های پزشکی برآورد شده است. با وجود این تعامل بین مصاحبه‌کنندگان با متقاضیان بیشترین سهم را در تولید خطای اندازه‌گیری منظم دارد که می‌تواند اعتبار نمره‌های به‌دست‌آمده را کاهش دهد. بر پایه نتایج، پیشنهاد می‌شود کارگاه آموزشی برای گروه‌های آموزشی روان‌شناسی برگزار شود که آنها بتوانند تحلیل پایایی انجام دهند تا شناخت بیشتری از کیفیت نمره‌های مصاحبه به دست بیاورند و مشخص کنند که تغییر در کدام‌یک از وجه‌ها باعث کاهش خطای منظم و افزایش پایایی نمره مصاحبه می‌شود.