برساخت اجتماعی عواطف منفی از جرائم منتسب به افغانستانی‌های مقیم شهر شیراز، به‌سوی یک نظریه زمینه‌ای

ایران در چند دهه گذشته، میزبان تعداد زیادی از مهاجران افغانستانی بوده است. پژوهش‌های مختلف و تحلیل محتوای سخنان و مصاحبه‌های مسئولان و خبرهای مختلف اجتماعی نشان می‌دهد که در میان گروهی از مردم و مسئولان، احساسات منفی به افغانستانی‌ها وجود دارد و آن‌ها افغانستانی ها را مسئول جرائم رخ داده می‌دانند. به همین جهت هدف پژوهش حاضر، تبیین چگونگی برساخت این عواطف منفی است. در این مسیر، با استفاده از روش کیفی و نظریه زمینه‌ای، به‌وسیله نمونه‌گیری نظری، مصاحبه‌هایی عمیق با گروهی از شهروندان شهر شیراز که عواطف منفی به افغانستانی‌ها داشتند انجام شد و داده‌ها به شیوه کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شدند. یافته‌ها درمجموع شامل 23 مقوله اصلی، 54 مقوله فرعی و 289 مفهوم شدند. به‌طورکلی، این مقوله ها در قالب یک مقوله هسته نهایی با عنوان «برساخت فوبیای تجاوز و حمله» ارائه شدند. در این روند، فرایندهای اجتماعی که به شکل‌گیری عواطف منفی در مشارکت‌کنندگان منجر شده بود، واکاوی و به صورت روایت‌پژوهانه معرفی شدند. همچنین مدلی پارادایمی بر همین اساس ترسیم شد و نظریه کوچک‌مقیاس و تجربی از نحوه شکل‌گیری عواطف منفی از جرائم منتسب به افغانستانی‌ها ارائه شد.