بررسی تاثیر دانش‌آفرینی سازمانی بر ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی (مورد مطالعه: کارمندان دانشگاه تبریز)

امروزه موفقیت سازمان‌ها به توانایی سازگاری و انطباق آن‌ها با عوامل متغیر محیطی بستگی دارد؛ به‌عبارت دیگر، به‌دلیل تغییرهای سریع در جهان کنونی، انطباق موفقیت‌آمیز با محیط بخش مهمی از پیروزی است. بر این ‌اساس، توجه به ظرفیت انطباق‌پذیری در سازمان‌ها رو به افزایش است؛ زیرا اصل اساسی مفهوم یادشده، توانایی سازمان‌ها در پندآموزی، سازگاری، ارزیابی و پاسخ‌دهی به تغییرها و تحول‌های درون و برون‌سازمانی است. ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی در سازمان‌های دانشگاهی زمانی ارتقا می‌یابد که روحیه دانش‌آفرینی در بین کارمندان وجود داشته باشد؛ بنابراین، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دانش‌آفرینی بر ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی بوده است. روش تحقیق پیمایشی و ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه بود. جامعه آماری، 716 نفر از کارمندان دانشگاه تبریز در سال 1391 است که از این تعداد 239 نفر براساس فرمول کوکران و به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی در مقایسه با سطوح طبقات انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق بیان می‌کند میزان ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی کارمندان دانشگاه تبریز بالاتر از حد متوسط (117/21) است. همچنین، براساس نتایج تحلیل رگرسیونی، به‌ترتیب آثار ابعاد جامعه‌پذیری، ترکیب و درونی‌سازی سازه دانش‌آفرینی بر متغیر وابسته (ظرفیت انطباق‌پذیری سازمانی) معنی‌دار است و متغیرهای یادشده توانستند 59 درصد تغییرهای متغیر وابسته را تبیین کنند.

The effect of organizational knowledge creation on organizational adaptive capacityCase study: employees of University of Tabriz

The effect of organizational knowledge creation on organizational adaptive capacityCase study: employees of University of TabrizAbstractNowadays, organizations success depends on their ability to adapt to the changing environmental factors. In other words change in today’s world is rapid and successful adaptation is an important part of success in today’s era. Accordingly, adaptability capacity is increasingly being attended to because the fundamental principles of the mentioned notion are advice taking, assessing and responding to internal and external changes. It is obvious that organizational adaptability capacity in academic organizations is promoted when there is a knowledge creation spirit among employees. Therefore the main goal of this study is to investigate the effect of knowledge creation on organizational adaptive capacity. The research method used is survey and the research tool is questionnaire and statistical population involves 716 of Tabriz University employees in the year 1391, from which 239 are selected by Kukran formula and classified random sling relative to class levels. According to regression analysis results the impacts of socialization, composition, and internalization of knowledge constructs aspects on independent variable (organizational adaptability capacity) are significant and these variables could explain 59% of variations. Keywords: organizational adaptive capacity, organizational knowledge creation, socialization, customer orientation, externalization.