ازدواج خویشاوندی، تفاوت‏های بین نسلی و عوامل پشتیبان آن در کرمانشاه

ازدواج پدیده ای اجتماعی است که از ساختارهای جامعه تاثیر می پذیرد و در بستر خانواده و متاثر از آن، دچار تغییر و تحول می‌شود. ازدواج بین خویشاوندان نزدیک، به‏طور سنتی در ایران بسیار معمول بوده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تفاوت‏های بین‌نسلی ازدواج های خویشاوندی و عوامل پشتیبان آن است. روش تحقیق، پیمایشی است و جامعه آماری، شامل تمامی افراد در آستانه ازدواج مراجعه-کننده به مراکز منتخب بهداشتی- درمانی شهر کرمانشاه است. نمونه آماری نیز 400 نفر از افراد جامعه آماری را دربرمی گیرد. داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته و در فروردین 1392 گردآوری شده اند. نتایج نشان می دهد سطح تحصیلات پاسخگویان، سطح تحصیلات مادران و نسبت خویشاوندی والدین با یکدیگر، تاثیر معناداری بر ازدواج خویشاوندی در نسل بعدی دارد. سابقه ازدواج فامیلی والدین، مهم ترین عامل موثر بر ازدواج خویشاوندی در بین فرزندان است. نتایج همچنین نشان می دهد که 17 درصد واریانس متغیر وابسته، از طریق متغیرهای مستقل پژوهش، قابل تبیین است. از دلایل افزایش ازدواج خویشاوندی شاید بتوان به کاهش اعتماد اجتماعی و برخورداری از حمایت های خویشاوندان در وضعیت های بحرانی اشاره کرد.