توسعه اقتصادی – اجتماعی، قومیت و مشارکت سیاسی

هدف این پژوهش بررسی عوامل اقتصادی ـ اجتماعی و فرهنگی موثر بر مشارکت انتخاباتی اقوام تُرک، کُرد و بلوچ است. چارچوب نظری راهنمای تحقیق، رویکرد لیپ‌ست درباره تحلیل اثر توسعه اقتصادی بر دموکراتیزاسیون و نظریات صاحب‌نظران معاصر ازجمله آلموند و وربا و جیل درباره اثر فرهنگ بر دموکراسی استوار است. در این راستا براساس استدلال پژوهش، اقوام در ایران متاثر از شاخص‌های متعدد است؛ بنابراین برای تحلیلی جامع از اقوام، ناگزیر از توجه همزمان به عناصر فرهنگی و اقتصادی و تناظر و تعامل آنهاست. از این دیدگاه، در نقش فرضی متهورانه، عوامل اقتصادی موثر بر مشارکت در انتخابات را در پرتو عوامل فرهنگی بازخوانی و تفسیر می‌کند.روش تحقیق بر تفکر آزمایش (مشاهده-دخالت-مشاهده) مبتنی است. برمبنای نتیجه پژوهش، توسعه اقتصادی نزد ترک‌ها و کردها با مشارکت ارتباط دارد؛ اما متاثر از عوامل فرهنگی، معانی متفاوتی به‌خود می‌گیرد. بنابراین مشارکت اقوام را باید با زمینه‌های قومی وارد‌شده در آن تفسیر و فهم کرد. نزد بلوچ‌ها ارتباطی بین مشارکت و عامل توسعه اقتصادی مشاهده نشد، بلکه الگوی کنش این قوم بیشتر متاثر از شاخص‌های فرهنگی (مذهبی) است. برمبنای نتیجه‌گیری پژوهش می‌بایست به اهمیت فرهنگ در تحلیل مسایل قومی ایران بیشتر توجه کرد.