شبکه‏ های اجتماعی فردی و دلبستگی به محله در شهر تهران: با تاکید بر وسایل ارتباطی نوین

دلبستگی به محله نمایانگر احساس ذهنی مثبت افراد نسبت به محله مسکونی است که تعهد ساکنان به محل سکونت و تمایلشان به حفظ رابطه با آن در طول زمان و در مراحل مختلف زندگی را موجب می شود. این پژوهش نقش شبکه فردی و همچنین شیوه های ارتباطی نوین بر دلبستگی را بررسی می کند. در بررسی شبکه‌های فردی، به پیوندهای محلی و فرامحلی توجه شده است. جامعه آماری این پژوهش پیمایشی را 391 نفر از ساکنان بالای 15 سال ساکن شهر تهران تشکیل می‌دهند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده‌اند. مناطق 3، 11 و 18؛ و چهار محله از هر منطقه شهر تهران به صورت تصادفی انتخاب شدند. براساس یافته ها، دلبستگی افراد به محله در سطح متوسط است. روابط افراد بیشتر فرامحلی است، شبکه روابط محلی فرد بر دلبستگی به محله تاثیر می‌گذارد اما روابط فرامحلی موثر نیست. بررسی نتایج پژوهش در زمینه نقش وسایل ارتباطی نوین نشان می‏دهد که دربین وسایل ارتباطی نوین، فقط تماس از تلفن همراه افراد با دلبستگی به محله ارتباط معناداری دارد. بین متغیرهای زمینه‌ای و محله‌ای نیز سن، درآمد ماهیانه خانوار و مدت اقامت فرد در محله با دلبستگی به محله ارتباط مثبت و معناداری دارند.