تعمیم‌پذیری جنسیتی نظریۀ شرمساری بازپذیرنده در تبیین رفتارهای انحرافی

کاهش شکاف جنسیتی در رفتارهای انحرافی اخیراً نگاه‌های زیادی را به خود جلب کرده است. مقالۀ حاضر درنظر دارد تا صحت ادعای بریث‌ویت مبنی بر خنثی‌نبودن از جنسیت نظریۀ شرمساری بازپذیرنده و توانایی تعمیم‌پذیری آن به هردو جنس را به محک آزمون تجربی درآورد.مطالعۀ حاضر در دو بخش طراحی شده است. نخست مباحث نظری با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای مطالعه و سپس با بهره‌گیری از تکنیک پیمایش آزمون می‌شود. در این مسیر از 831 نفر از دانشجویان پنج دانشگاه دولتی در شهر تهران به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای (خوشه‌بندی دانشگاه‌ها برحسب رشته، انتخاب دانشگاه متناسب با تعداد دانشجو و در دانشگاه متناسب با جنسیت) پرسشنامه گردآوری شده است.ضرایب رگرسیونی متغیرهای مستقل و رفتار انحرافی دانشجویان به تفکیک دو جنس گویای آن‌اند که تنها چهار متغیر پایبندی به ارزش‌های اخلاقی، دوستان منحرف، انگ‌زنی و جابه‌جایی شرم به مدل رگرسیونی دختران وارد شده‌اند و توانسته‌اند 39 درصد تغییرات واریانس متغیر رفتار انحرافی دختران را تبیین کنند. همچنین پنج متغیر پایبندی به ارزش‌های اخلاقی، درونی‌سازی شرم، دوستان منحرف، انگ‌زنی و بازپذیری به مدل رگرسیون خطی پسران راه یافته‌اند که قابلیت تبیین 40 درصد از تغییرات واریانس رفتار انحرافی آنان را فراهم آورده‌اند.درمجموع نظریۀ شرمساری بازپذیرنده از قابلیت تعمیم به رفتارهای انحرافی دختران دانشجو نیز برخوردار است و ادعای بریث‌ویت درخصوص توان این نظریه در تعمیم‌پذیری جنسیتی گمان جاه‌طلبانه‌ای نیست و نظریه قابلیت تعمیم به هردو جنس را دارد.

gender generalizability of reintegrative shaming theory in explaining deviant behaviors

the reduction of the gender gap in deviant behaviors has recently attracted a lot of attention. therefore, the current article aims to test the validity of braithwaite’s assertion that this theory is not gender neutral and its potential to be generalized to both genders.the present study is divided into two sections. first, the library method was employed to analyze the theoretical issues; second, the survey technique was employed to evaluate the results. the multi-stage cluster sampling method was employed to gather the questionnaire from 831 students at five public universities in tehran. the method involved clustering universities based on majors, selecting universities based on the number of students, and selecting universities based on gender.the regression coefficients of independent variables and students’ deviant behavior for both sexes indicate that the regression model of girls encompassed only four variables: adherence to moral values, deviant friends, stigmatization, and shame displacement. these variables were capable of accounting for 39% of the variance in the variable of girls’ deviant behavior. additionally, the linear regression model of males has been supplemented with five variables: shame internalization, deviant friends, stigmatization, reintegration, and adherence to moral values. these variables have the capacity to explain 40% of the variance in their deviant behavior.in general, reintegrative shaming theory has the ability to generalize to the deviant behaviors of female students. braithwaite’s assertion regarding the theory’s ability to generalize gender was not an ambitious assumption, and the theory has the capacity to generalize to both sexes.