مطالعه نشاط اجتماعی در شهر تهران؛ شاخص‌ها و مصادیق

هدف اصلی این پژوهش، شناخت وضعیت نشاط اجتماعی در شهر تهران است. به‌منظور دستیابی به این هدف، با اتکا به اسناد و مدارک سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی، مصاحبه با سیاست‌گذاران عرصۀ فرهنگی کشور، دیدگاه‌های نظری و پژوهش‌های پیشین شاخص‌هایی برای نشاط اجتماعی استخراج و در شهر تهران بررسی شد.روش پیمایش ابزار پرسشنامۀ محقق‌ساخته است. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای است که با استفاده از فرمول کوکران، 662 نفر از شهروندان ساکن شهر تهران در دامنۀ سنی 15 تا 64 سال به‌عنوان حجم نمونه انتخاب و مطالعه شدند.حدود نیمی از پاسخگویان نشاط اجتماعی خود را در سطح متوسط ارزیابی کرده‌اند. با افزایش سطح برخورداری اقتصادی، افزایش تعداد فرزندان و همچنین ارتقای سطح پایگاه اقتصادی-اجتماعی ذهنی، نشاط اجتماعی نیز افزایش می‌یابد. بیشترین نشاط اجتماعی مربوط به پایین‌ترین گروه‌های تحصیلی است. در میان اقوام مورد مطالعه، کردها از بیشترین نشاط اجتماعی برخوردارند. نشاط اجتماعی افراد متاهل به‌صورت معناداری بیشتر است. بیش از 70 درصد پاسخگویان اعیاد ملی و باستانی، سفر و گردشگری، ورزش همگانی، تماشای کنسرت و موسیقی را نشاط‌آور می‌دانند.شاخص‌های فردی و روان‌شناختی نشاط (امید و پویایی و سرزندگی) از شاخص‌های اجتماعی نشاط (احساس امنیت اجتماعی و رضایت از زندگی)، وضعیت بهتری دارند. با وجود این، مصادیق نشاط اجتماعی به‌صورت جمعی و گروهی بیشتر موجب نشاط می‌شوند.

a study about indicators and criteria of social vitality in tehran

the main purpose of this paper is to identify the level of social vitality in tehran. in order to achieve this purpose, accorfing to the documents of cultural organizations and institutions, interviews with cultural policy makers, theoretical perspectives, and previous researches, indicators for social vitality were extracted and studied in tehran.a questionnaire tool that was developed by the researcher and the survey procedure were implemented. cluster sampling was implemented. the study included 662 individuals aged 15 to 64 who resided in tehran city and were selected using cochran’s formula.approximately half of the respondents rated their social vitality as average. the level of social vitality increases in tandem with the increase in the number of children, the improvement of the economic-social mental foundation, and the rise in the economic level. there is a correlation between the lowest educational groups and the greatest level of social vitality. the kurds exhibit the highest level of social vitality among the ethnic groups that were examined. married individuals exhibit a significantly greater level of social vitality. national and ancient festivals, travel and tourism, public athletics, and attending concerts and music are considered the criteria of social vitality by over 70% of the respondents.individual and psycho​logical indicators (hope, dynamism, and vitality) are superior to social indicators of social vitality (life satisfaction and a sense of societal security). nevertheless, the collective social vitality criteria result in a greater degree of social vitality.