حق‌ برشهر کودکان (مقایسه در دو منطقۀ برخوردار و نابرخوردار شهر کرمانشاه)

مسئلۀ اصلی تحقیق حاضر، مقایسۀ حق ‌برشهر کودکان در دو منطقۀ برخوردار و نابرخوردار شهر کرمانشاه است. از این منظر، با معرفی امکانات کالبدی و فضایی حق‌برشهر کودکان در دو منطقه، استدلال می‌کنیم که بهره‌مندی از حق‌برشهر فراتر از فضا و کالبد، موکول به مناسبات کلان اقتصاد سیاسی جامعه است. بر همین قیاس، رویکرد نظری مقاله، تعریف کودکی براساس همین مناسبات و معرفی مولفه‌های حق‌برشهر کودکان است.روش تحقیق انتقادی است که متکی بر بازخوانی داده‌های موجود از منظر مناسبات اقتصاد سیاسی و افشای دلالت‌های پنهان آن‌ها است. روش جمع‌آوری داده‌ها مشاهدۀ میدانی محله‌های دو منطقۀ مورد مقایسه بوده است.براساس داده‌های تحقیق، در منطقۀ 1، تعداد 12 پارک مجهز به وسایل بازی کودکان با 134 هزار مترمربع مساحت وجود دارد که این تعداد در منطقۀ 7 تعداد 6 پارک با 56 هزار مترمربع مساحت است. چهار شهربازی خصوصی در منطقۀ 1 و یک شهربازی خصوصی در منطقۀ 7 وجود دارد. 91 مدرسۀ خصوصی در منطقه 1 و 17 مدرسۀ خصوصی در منطقۀ 7 دایر است.براین‌اساس نتیجۀ تحقیق حاکی از تفاوت چشمگیر در مولفه‌های فضایی و کالبدی دو محله در زمینۀ حق‌برشهر کودکان است. این مقاله استدلال می‌کند اگرچه دو محله در مقایسۀ امکانات سرگرمی، بازی، آموزش و اغذیه متفاوت هستند، رفع این نابرابری فراتر از امری کالبدی-فضایی و موکول به کاهش نابرابری عمومی در جامعه و مستلزم بازاندیشی مناسبات اقتصاد سیاسی موجود است.

children’s right to the city (comparison in two privileged and impoverished regions of kermanshah city)

the primary focus of this paper is a comparison of the rights of children in two privileged and impoverished regions of kermanshah in relation to the metropolis. we argue that the enjoyment of the right to the city extends beyond physical infrastructure and spatial boundaries, contingent upon the macroeconomic dynamics of the political economy of the community. the article’s theoretical framework employs an analogy to establish the definition of childhood, which is predicated on these connections and the incorporation of the elements comprising the right to the city of children.this is a critical research method that reveals the concealed implications of data by rereading them through the lens of economic and political relations. field observation was employed to gather data at the locations of the two regions being compared.the study’s findings reveal a statistically significant distinction between the two districts with regard to the physical and spatial aspects of the children’s civic right. district 1 contains 12 parks catering to children, encompassing a total area of 134,000 square meters and featuring 94 recreational equipments. district 7 comprises a total of six parks, each spanning 56,000 square meters and featuring 31 playground equipments. district 7 contains a single private amusement facility, compared to four in district 1. district 1 contains 91 private institutions, while district 7 contains 17.the research findings indicate that while there are variations in the provision of entertainment, games, education, and food, addressing this inequality goes beyond physical and spatial constraints. reducing societal inequ.