توسعه و جرم در ایران

پژوهش پیش‌رو با هدف بررسی رابطه توسعه اجتماعیاقتصادی و جرم در ایران انجام گرفت. رویکرد این پژوهش به موضوع توسعه و جرم و برهمکنش آنها، رویکردی جامعه‌شناختی به مطالعه انحراف‌ها و مسائل اجتماعی در زمینه توسعه و تحولات اجتماعی است. این پژوهش از نوع کمیطولی است که به روش سری‌های زمانی انجام گرفت. مشاهدات مربوط به متغیرهای پژوهش، در دوره زمانی 1395 تا 1375 جمع‌آوری و بررسی شد. پژوهش در سطح کلان انجام گرفت و به‌همین‌دلیل، جامعه موردبررسی، سطح مشاهده و سطح تحلیل کل کشور است. یافته‌ها نشان داد که در دوره بررسی‌شده، همراه با بهبود شاخص‌های توسعه در کشور، میزان سرقت نیز افزایش چشمگیری پیدا کرده است؛ اما میزان قتل (عمد و غیرعمد) به‌طورتقریبی، روند ثابتی داشته است. بررسی روابط بین متغیرها نشان داد که همه شاخص‌های توسعه اقتصادیاجتماعی (سطح باسوادی، اشتغال در بخش صنعت، میزان امید‌به‌زندگی و دسترسی به زیرساخت‌های توسعه‌ای) در کوتاه‌مدت ارتباط منفی با میزان سرقت داشته است؛ اما در بلندمدت، هر 4 متغیر رابطه مثبت و مستقیم با میزان سرقت داشته‌اند. همچنین هر 4 شاخص مورداستفاده برای سنجش سطح توسعه‌یافتگی اقتصادی–اجتماعی، در بلندمدت و کوتاه‌مدت، رابطه منفی با میزان قتل داشته‌اند.

Development and Crime in Iran

The purpose of this paper is to assess the relationship between socioeconomic development and crime in Iran during the years 19962016.  The approach of this research is to study the development issues and crime and their interaction. This is a sociological perspective that focused on the social deviations in the context of development and social transformation. The research method is based on quantitativelongitudinal method, which is done by time series method (secondary analysis). Observations on the variables of the research were collected and reviewed during the period. The research is carried out at the macro level and, therefore, the studied population is the level of observation and the level of analysis of the whole country. Investigating the relationship between variables shows that the levels of literacy and employment in the industrial sector and the level of life expectancy in the short run are negatively related to the amount of theft, but in the long run, to the four variables of literacy rate, employment rate, life expectancy and access to developmental infrastructure having a positive direct relationship with the amount of theft. Also, all four indicators used to measure the socioeconomic development level (literacy rate, employment rate in the industrial sector, life expectancy and access to developmental infrastructure), in the long run and in the short run, had a negative relationship with the amount of murder.