تحلیل اثر رسانه‌های نوشتاری (الکترونیکی و چاپی) بر توانمندسازی زنان شاغل

رسانه‌ها نقش بسیار موثری در ایجاد بستر فرهنگیاجتماعی مناسب در حوزه توانمندسازی افراد ایفا می‌کنند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر رسانه‌های نوشتاری بر توانمندسازی اجتماعی فرهنگی زنان شاغل با استفاده از روش‌های اسنادی و پیمایشی پرداخته و اطلاعات در دو پرسشنامه جامع جمع‌آوری شده است. جامعه آماری شامل پزشکان، پرستاران، بهیاران و رزیدنت‌های زن مراکز خدمات بهداشتی درمانی شهرهای رشت و انزلی شامل 1964 نفر و مدیران و صاحبان این مراکز است. حجم نمونه شاغلان زن برابر 321 نفر است که به‌صورت نمونه‌گیری طبقه‌ای دو شهر رشت و انزلی و شیوه تصادفی ساده، همچنین نمونه‌گیری از جامعه صاحبان و مدیران مراکز به روش تصادفی ساده انجام شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که رسانه‌های نوشتاری تاثیرگذاری لازم را بر نگرش مخاطبان و باورهای جامعه از نظر پذیرش توانمندی زنان در حوزه اجتماع و اشتغال و انعکاس زنان توانمند نداشته و باوجود نگاه مثبت صاحبان و روسای مشاغل به توانمندی زنان در این حوزه، تاثیر و انعکاس این رسانه‌ها در این زمینه خنثی بوده است. همچنین رسانه‌های نوشتاری چاپی بیشترین تاثیرگذاری را بر دو بعد توانمندسازی اجتماعی، یعنی آگاهی و اعتماد زنان داشته است. در این بین، توجه به بعد آموزش از توانمندسازی فرهنگی در محتوای رسانه‌های نوشتاری مشاهده می‌شود.