جامعه شناسی تجربۀ زیستۀ زنان مبتلا به ایدز

بیماری ایدز تنها یک بیماری، و حامل آن صرفاً یک بیمار نیست. از آنجا که راه‌های انتقال این بیماری شامل رفتارهایی است که در اذهان عمومی با بار ارزش منفی ارزیابی می‌شود، درباره آن برچسب‌زنی و نگرش‌های منفی چشمگیری شکل گرفته است و مبتلایان با انگ افراد منحرف در جامعه مواجه، و غالباً با طرد و تبعیض افراد روبه‌رو می‌شوند. این پژوهش با هدف شناخت تاثیر این بیماری و انگ ناشی از آن در تجربه زیسته زنان مبتلا به ایدز یا زنان اچ‌آی‌وی مثبت انجام شده است. جمع‌آوری داده‌ها نیز با استفاده از روش کیفی و نظریه مبنایی و فن مصاحبه نیمه‌ساخت‌یافته با زنان اچ‌آی‌وی مثبت مراجعه‌کننده به «انجمن حمایت از آسیب‌دیدگان اجتماعی (احیای ارزش‌ها)» صورت گرفته است. براساس تحلیل یافته‌های حاصل از این پژوهش، چهار مقوله «افکار و نگرش‌های منفی موجود در جامعه»، «راه‌های خاص (حساس از نظر فرهنگی) انتقال بیماری»، «نبود دانش عمومی درباره راه‌های سرایت بیماری» و «حمایت‌نکردن خانواده و نزدیکان و طردکردن بیماران» به‌عنوان شرایط علّی «زمینه‌ساز حساسیت بیمار به انگ اجتماعی» به‌دست آمد. همچنین یافته‌ها موید این مطلب است که انگ مرتبط با اچ‌آی‌وی موجب بروز رفتارهای تبعیض‌آمیز با این بیماران و درنتیجه بروز مشکلات و دغدغه در این زنان می‌شود؛ مشکلات جسمانی، روانی، انزوا و افسردگی، نگرانی‌های اقتصادی، نگرانی ازدست‌دادن شغل، توسل به پنهان‌کاری در محیط کار، تجربه طردشدن و ازدست‌دادن حمایت خانواده و دوستان، محدودیت دسترسی به درمان، نگرانی درمورد ازدواج و تعاملات اجتماعی محدودتر، از جمله مشکلاتی است که پیش روی این بیماران قرار دارد. این مشکلات در کنار ترس از افشای بیماری و انگ و داغ ننگ آن، سطح کیفیت زندگی در این بیماران را کاهش می‌دهد.