نظریه‌ی آنومی نهادی: تبیین جامعه‌شناختی کلان جرم

همان­طور که در چند فصل از این مجلّد نشان داده شد، جامعه­شناسان طیف گسترده­ای از تبیین­ها را در باره­ی جرم تنظیم کرده­ا­ند. یک روش مفید برای طبقه­بندی این تبیین­ها، طبقه­­بندی بر اساس سطح اولیه­ی تحلیل آن­هاست. نظریه­های سطح خرد در تبیین تفاوت­ افراد از لحاظ تخلفات جنایی به ویژگی­های افراد (مانند: ویژگی­های زیستی، روان­شناختی و روان­شناختی اجتماعی) یا زمینه­ی بلافصل اجتماعی­شان (مانند: خانواده و تاثیرات همسالان) توجه می­کنند. در مقابل، نظریه­های سطح کلان، تفاوت­ نرخ جرم در میان مجموعه­های[1]جمعیتی را تبیین می­کنند. ماهیت این مجموعه­ها در نظریه­های گوناگون متفاوت است. به عنوان مثال؛ نظریه­های بی­سازمانی اجتماعی به ویژگی­های مجموعه­های نسبتاً کوچک­مقیاس[2] – مجموعه­ای از افراد که در یک محله­ی واحد زندگی می­کنند- توجه بیش­تری می­کنند. دیدگاه کانونی