ترس از قربانی‌شدن و قبض فضای عمومی

ترس از قربانی­شدن در فضاهای عمومی شهری به­طور عام و برای اقلیت­های جنسی، مذهبی و قومی به­طور خاص موجب تحدید فضاهای عمومی شهری می­شود. در این حالت فضای شهری، شکلی تقلیل­یافته و تحدیدیافته به خود می­گیرد که تنها برای استفاده برخی از افراد و گروه­ها آن هم با رعایت شرایط و نکات ایمنی قابل استفاده می­شود. این تعریف تقلیل­گرا از فضای عمومی شهری موجب عدم­استفاده و مشارکت فعالانه عموم به­ویژه زنان، کودکان، افراد سالخورده و اقلیت­های قومی و مذهبی می­شود و همین موجب انسداد در فرایند مدنی شدن و قبض فضای عمومی در بلندمدت می­گردد.     یافته­های مقاله حاضر که با استفاده از روش پیمایش در شهر تهران به اجرا در آمده نشان می­دهد که برخی از فضاهای عمومی شهر به دلیل نداشتن امنیت (فراغت از ترس) کافی سبب تهدید جانی، مالی، روانی و فکری شهروندان شده و از این رو مانع حضور گسترده و فعالانه آنها در فضاهای عمومی شهر می­شود و نهایتاً همین امر موجب تحدید و قبض حوزه عمومی شهری شده است.