سنجش رابطه‌ی بین مشارکت در ورزش همگانی و کیفیت زندگی زنان و مردان سالمند شهر تهران

ورزش‌های همگانی به جهت افزایش امید به زندگی از طریق ارتقای سلامت افراد جامعه، یکی از شاخص‌های توسعه انسانی جوامع محسوب می‌شوند. سازمان بهداشت جهانی، ورزش‌های شهروندی و همگانی را جزو ورزش‌هایی می‌داند که با کمترین هزینه برای همه‌ی افراد جامعه در دسترس باشد و موجب ارتقای بهداشت و سلامت جسمی و روانی جامعه شود. سالمندان به‌عنوان یکی از گروه‌های هدف ترویج ورزش همگانی در نظر گرفته‌شده‌اند. با توجه به جمعیت 6 درصدی سالمندان در ایران، توسعه ورزش همگانی برای این گروه ضروری است. این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین مشارکت در ورزش همگانی و کیفیت زندگی در گروه زنان و مردان 60 ساله سالمند شهر تهران و با پژوهشی میدانی و پیمایشی انجام‌شده است. در این تحقیق برای هر دو گروه زنان و مردان 400 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب‌شده‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسشنامه ترکیبی است به این معنا که بخشی از سوالات خود محقق ساخته و بخشی از پرسشنامه استاندارد می‌باشد. انتخاب نمونه‌ها به شیوۀ نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای از مناطق 22 گانه شهر تهران براساس اطلاعات اقتصادی خانوارها و درجه‌بندی سطح اقتصادی اجتماعی مناطق بوده است. نتایج این پژوهش رابطه بین مشارکت در ورزش همگانی با متغیرهای سلامت روانی، سلامت جسمی و احساس بهزیستی و منزلت نقشی را تائید می‌کند. همچنین خود اثربخشی ورزشی زنان و مردان سالمند و سبک زندگی سلامت‌محور با کیفیت زندگی سالمندان رابطه نشان داد.

Investigating the correlation between participation in sport-for-all and the quality of life in elderly men and women in Tehran

Sport for all is considered one of the human development indexes in society as it promotes life expectancy through residents’ wellbeing. According to the World Health Organization (WHO), sport for all is defined as activities available for all individuals with the minimum cost and promote physical and mental health in the community. Elderly are considered among the target groups to advance sport for all. Considering that elderly comprise 6% of total population in Iran, developing the sport for all for this group is a requirement. The present study aims to investigate the relationship between participation in sport for all and quality of life for sixtyyearold men and women in Tehran, using field research and surveys. Here, we stablished a sample size of 400 for both men and women. The data were gathered by a combined questionnaire, i.e. comprised from author’s own made questions and those from a standard questionnaire. Multistage clustering method was employed for sampling from the 22 different districts of Tehran, based on the economic information of households and their level of socioeconomic status in these regions. The results of this study confirm the correlation between participation in sport for all variables of mental health, physical health, wellbeing and esteem. Moreover, elderly men and women’s athletic selfefficacy and healthoriented lifestyle showed a correlation with the quality of life of the elderly.