مدرنیزاسیون و تغییر نگرش: مقایسه و تحلیل نگرش زنان شهری و روستایی به انواع مشاغل (مورد مطالعه: استان اصفهان)

در میان نظریه‌های توسعه، شاید نظریه‌ی مدرنیزاسیون را بتوان جامعه‌شناختی‌ترین آن‌ها دانست. پرسش اساسی پژوهش حاضر آن است که موافق نظریه متعارف مدرنیزاسیون، زیستن در شهر که در مقایسه با روستا که از سطح توسعه اقتصادی اجتماعی بالاتری برخوردار است باعث گرایش بیشتر زنان به کار و اشتغال شده یا خیر؟ در واقع، شناخت تفاوت زنان شهری و روستایی استان اصفهان در گرایش به اشتغال و فعالیت در انواع مختلف مشاغل هدف پژوهش حاضر بوده است. روش اصلی انجام تحقیق پیمایش بوده است. کل حجم نمونه 1815 نفر بود که از این تعداد 1017 نفر شهری و 798 نفر روستایی بوده‌اند. در پژوهش حاضر گرایش زنان به 29 شغل در سه دسته‌ی «مشاغل سنتی»، «مشاغل سنتی در قالبی نوین» و «مشاغل نوین» مورد مطالعه قرار گرفته است. براساس یافته‌ها ملاحظه می‌شود که اگرچه زنان روستایی در کل نسبت به زنان شهری تمایل بیشتری به شاغل شدن در انواع مشاغل دارند، ولی هر چه از مشاغل سنتی به سمت مشاغل نوین حرکت کنیم از معناداری این تفاوت کاسته می‌شود به‌نحوی‌که در اغلب مشاغل نوین تفاوت معناداری بین زنان روستایی و شهری دیده نمی‌شود. نتیجه اصلی پژوهش حاضر آن است که در شرایط فعلی ایران، مدرنیزاسیون و توسعه اقتصادی اجتماعی بیش از آنکه بر سطح تمایل زنان به شاغل شدن اثرگذار باشد بر نوع گرایش آنان به انواع مشاغل اثرگذار است. شهری شدن موجب می‌شود که زنان تمایل کمتری به شاغل شدن در مشاغل سنتی داشته باشند و از مشاغلی که همراه با نقش‌های سنتی زنانه است دوری کنند.

Modernization and Attitude Change: Comparing and Analyzing the Attitudes of Urban and Rural Women toward Jobs (Case Study: Isfahan Province)

Among development theories, perhaps the theory of modernization can be considered the most sociological one. The main presumption of modernization theory is that changes in material conditions lead to changes in attitudes, values, and lifestyles. One of these material processes is “Urbanization”. The main question of the present study is whether in line with modernization theory, living in a city that has a higher level of socioeconomic development than a rural one, has it been a factor that makes women more willing to work or not? In fact, the purpose of this study was to identify the differences between urban and rural women in Isfahan province in their tendency to work in different types of jobs.      The main method of conducting this research has been survey, using multistage sampling. In the first stage, among the twenty cities of Isfahan province, three cities of Isfahan, Shahreza and Semirom were selected with high, medium and low levels of development. In the second stage, individuals were selected and studied based on two variables of age group and residential area by quota sampling method. The total sample size is 1815, of which 1017 are urban and 798 are rural. In the present study, the tendency of women to 29 jobs in three categories: Traditional jobs, Traditional jobs in the new form and Modern jobs was studied. The findings show that although rural women in general are more willing to be employed in a variety of jobs than urban women, this difference in tendency is not significant for most modern jobs. The main finding of the present study is that in the current situation of Iran, modernization and socioeconomic development, rather than affecting the level of women’s willingness to work, affect the type of their tendency to work in a variety of jobs. Urbanization causes women to be less inclined to work in traditional jobs and to avoid jobs associated with traditional feminine roles.