بررسی ایتلاف‌های سیاسی در جمهوری اسلامی ایران

در بررسی کلی از تحولات سیاسی ـ اجتماعی دوره جمهوری اسلامی، به‌طور کلی می‌توان نوعی ناپایداری همگرایی‌ها را در مناسبات و روابط میان نخبگان، کنشگران، گروه‌ها و جمعیت‌های سیاسی، مشاهده نمود. البته ناپایداری موجود در دهه اول جمهوری اسلامی را باید بر اساس شرایطی چون نوپا بودن جامعه انقلابی و همچنین بروز جنگ تحمیلی تحلیل کرد. اما دهه دوم و سوم، وضعیت به گونه دیگری است و در این دو دهه به‌تدریج، ایتلاف‌های شکل گرفته در میان گروه‌های انقلابی و اسلام‌گرا، دچار گسست می‌شوند و گروه‌بندی‌ها و ایتلاف‌های جدیدی از داخل آنها شکل می‌گیرند که دارای ویژگی‌های جدیدی هستند.