جستاری بر دموکرسی غربی با تاکید بر اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)

بعد از فروپاشی حاکمیت های کلیسایی در مغرب زمین، آنچه در زمینه حکومت داری، مقبول اندیشوران سیاسی و حقوقی غرب، واقع و به الگویی بی بدیل برای نظام های سیاسی مبدّل گردید، بنای حکومت بر مبنای دموکراسی و ترادف مشروعیت حکومت با پذیرش و رای اکثریت شد و در اغلب کشورها، در مقام عمل، به نوعی تلاش گردید چنین مبنایی در ساختار حکومت به منصّه ظهور برسد. اما شالوده های این نظریه، در اندیشه بنیانگذار جمهوری اسلامی، امام خمینی(ره)، معیوب و از تثبیت اقتداری مشروع ناتوان است. نوشتار حاضر عهده دار وانمایی ریشه های این نگاه است؛ تا با نظرِ انتقادی به مفهوم لغوی دموکرسی، مراد مشترک در رویکردهای گوناگون به این واژه تبیین، فراز و نشیب های تاریخی ایده حاکمیتِ اراده مردم در مغرب زمین، بازیابی و عوامل توجه همه جانبه به آن، در سده های اخیر بررسی شود؛ آنگاه در راستای تثبیت دیدگاه امام خمینی(ره) به دموکراسی غربی و با علاوه کردن نقد ترادف مشروعیت با پذیرش مردم، عیان شود که تیوری دموکراسی غربی، از احراز ساز و کاری متقن در منشییّت اقتدار، مبنایی قابل دفاع برای خاستگاه قدرت، ساختاری استوار برای کنترل حاکمان و فرایندی قابل اعتماد در سپردن قدرت به دست کارگزاران، ناتوان است.