کارآمدی فقه سیاسی در نظام مردمسالاری دینی

فقه سیاسی شیعه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، وارد عرصه اجرایی و عملیاتی شد و لذا کارآمدی فقه در اداره جامعه ، در چند دهه اخیر با واکنشها و کشمکش های جدی ای روبرو بوده است . نوشتار حاضر در پی بررسی و تبیین این پرسش اساسی است که آیا فقه سیاسی شیعه کارآمدی و توانمندی لازم برای حل معضلات اجتماعی و نوظهور سیاسی، در عصر مردمسالاری دینی را دارد؟ در پاسخ به پرسش مزبور این فرضیه را مطرح می‌کند که فقه شیعه با توجه به وی‍‍ژگی‌ها و ظرفیتهایی که از آن برخوردار است، توانایی و کارآیی لازم در حل معضلات نوظهور اجتماعی و سیاسی در عصر حاضر را داراست. این پویایی نظام فکری به برکت بسترهایی است که برای حضور وجولان اندیشه های نو و جدید در درون منظومه فقه سیاسی شیعه وجود دارد . در قسمت نخست با مرور مفاهیم و کلیات به مفهومفقهسیاسی و کارآمدی ومفاهیمعمدهسیاسی دیگر اشاره کرده‌ایم. در فصل دوم، بحث از ساز وکارهایتاریخی تحول در فقهسیاسی را در نگاهی کلی مرور و ادوار فقه شیعه را در شش دوره طرح نموده‌ایم.در پایان معتقدیم که بپیروزی انقلاب اسلامی و برپایی نظام مقدس جمهوری اسلامی و اصل مترقی ولایت فقیه آغاز حرکت فقه پویا به سوی کشف تواناییها و کارآمدی علمی و عملی فقه است که نیازمند نظریه پردازی و پژوهش‌های عمیق و بیشمار در فقه سیاسی و مردمسالاری دینی به تبع آن است و توفیق آن از خداوند خواستاریم.