تبیین فرصت‌های حضور و مشارکت مردم در انقلاب اسلامی

تحولات اساسی در ماهیت، ساختار و منابع قدرت در ایران و نهادینه‌سازی قدرت سیاسی منحصر‌ به‌فرد را می‌توان یکی از دستاوردهای مهم پیروزی انقلاب‌اسلامی دانست که با تدابیر امام‌ خمینی (ره) بر پایه نظریه ولایت‌فقیه و ارزش‌های الهی- اسلامی با تکیه و تاکید بر مردمی بودن این نظام بنا نهاده شد. حضور و مشارکت مردم در شکل ‌گیری قدرت سیاسی کشور، ولی‌نعمت دانستن آنها و اجتناب از تجربه دوران رژیم پهلوی در ظاهری بودن مشارکت مردم در بیانات، ارائه طریق و نیز در وصیت‌نامه الهی- سیاسی ‌امام خمینی(ره) مورد تاکید بوده است. رهبری انقلاب نیز با همین رویکرد، در اغلب فرمایشات و توصیه‌ها بر ضرورت و اهمیت مردمی ‌بودن نظام جمهوری‌اسلامی ایران تاکید نموده‌اند. این مقاله با تبیین و بررسی مشارکت و نقش مردم در اداره کشور، در صدد پاسخ به این سوال محوری است که عمده‌ترین ساز و-کارهای مناسب جهت اعتلای کارآمدی از طریق افزایش مشارکت و حضور مردم در عرصه‌های مختلف نظام جمهوری اسلامی ایران کدام است؟ در پاسخ، این فرضیه مطرح می‌گردد که در دیدگاه اسلامی و نظام جمهوری‌اسلامی ایران ساز وکارهای ویژه‌ای برای تقویت و افزایش میزان مشارکت مردم و مردمی کردن نظام ‌اسلامی ایران مد نظر رهبران و قانون اساسی این کشور است. در این تحقیق سعی برآن شده است تا با بررسی آثار و مکتوبات مدون، این ساز وکارها به روش کتابخانه‌ای و به شیوه توصیفی تحلیلی با نگاهی جدید مورد بحث و بررسی قرار گیرد.