گذار نسلی در تجربه جمهوری اسلامی ایران

جامعهشناسان عوامل متعددی را در تغییرات اجتماعی موثر میدانند. در این میان گردش بیوقفه جمعیت از طریق از میان رفتن نسلهای قدیمیتر و پیدایش نسلهای تازه به گونهای پیوسته در همه جوامع رخ میدهد. این موضوع مورد توجه اغلب پژوهشگران علوم اجتماعی میباشد. پدیدههایی همچون «تفاوت نسلها» و یا «گسست نسلها» که از عوامل موثر در دگرگونیهای اجتماعی دوران جدید بشمار میآیند ، محصول چنین فرایندی است. بیگمان فاصله میان نسل پیشین و نسل جدید به دلیل تغییر در برخی باورها و تفاوت در ادبیات و منطق فهم پدیدهها و درگیرشدن با شرایط جدید ، مطالبات تازهای را برای نسل تازه پدید میآورد. جوانان در نقطه چرخش تاریخی این جابجایی نسلی قرار میگیرند. تلاش آنان هم برای انجام تغییر و هم طرح نظریات و خواستههای جدید با توجه به تنوع و گستردگی آنان ، در عرصهها و زمینههای گوناگون نمود پیدا میکند و از این جاست که پدیدهای تحت عنوان «اختلاف نسلی» پیش میآید. از آنجا که روابط بین نسلی دربردارنده همبستگی اجتماعی و منافع ملی است ، کوششهای فراوانی برای تعیین این بخش از آسیبهای اجتماعی به وقوع پیوسته است. عبور موفقیتآمیز از شرایط تحول نسلی به شرایط جامعهپذیری بستگی دارد. جامعهپذیری مهمترین عامل برای برداشتن شکافهای اجتماعی در زمانی است که نسلها به طور مشخص در حال عوض شدن هستند. چنانچه الگوهای نسلهای پیشین برای نسل نو اقناع کننده باشد ، شکافهای نسلی قابل تحمل بوده و جامعه دچار بحران هویت نمیگردد.نظامهای سیاسی مهمترین منبع جامعهپذیری بشمار میآیند که از طریق افزایش ظرفیتهای خود برای پاسخ به مطالبات و انتظارات نسل جدید کوشش میکنند تا فاصلهها را کاهش داده و قابل تحمل سازند. چنانچه اختلالاتی در کارکردهای نظام سیاسی پدید آید گسست میان نسلها رخ خواهد داد و بحران هویت پیامد آن خواهد بود. حال پرسش این است که نقش سامانه سیاسی پس از انقلاب در مناسبات نسلی چگونه بوده است؟

A generational transition in the Islamic Republic of Iran experience

Sociologists consider many factors to be effective in social change. Meanwhile, uninterrupted circulation of the population occurs through the disappearance of older generations and the emergence of new generations in all societies. This issue is of interest to most social science researchers. Phenomena such as &generational differences& or &generational disruption&, which are among the factors influencing modern social change, is the result of such process. Certainly, the gap between the previous generation and the new one, creates new demands for the new generation due to: changes in some beliefs and differences in the literature and logic of understanding the phenomena and engaging with the new conditions. Young people are at the turning point of this generational shift. Their efforts to change and develop new ideas and demands, given their diversity and breadth, are manifested in different fields and contexts, and this is why phenomena called &generational difference& was born. Since intergenerational relationships involve social cohesion and national interests, there have been many attempts to recognize this segment of social harm. Successful transition from the conditions of generational transformation depends on the conditions of socialization. Socialization is the most important factor in removing social divisions at a time when generations are clearly changing. If the patterns of previous generations are persuasive for the new generation, generational gaps are tolerable and society does not suffer an identity crisis. Political systems are the most important source of socialization that try to reduce and tolerate gaps by increasing their capacity to respond to the demands and expectations of the new generation. If disruptions are occurred to the functions of the political system, a rift will occur between generations and an identity crisis will follow. Now the question is what was the role of the postrevolutionary political system in generational relations?