مبانی فقهی دیپلماسی مقاومت در برابر تحریم‌ها در نظام جمهوری اسلامی ایران

یکی از اصول مهم و اساسی اسلام  اصل «صلح» است.  مسلمانان، از صدر اسلام تا کنون در موارد زیادی، از این اصل در رشد و گسترش اسلام بهره برده اند. جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب اسلامی، نیز با پذیرش اصل صلح در قانون اساسی، موجبات گسترش خود در روابط با سایر کشورها را فراهم آورده است. برخی از جوامع اسلامی به تصور اینکه این اصل در برابر تمامی دشمنان نظام اسلامی کاربرد دارد در پی مصالحه با کشورهای متخاصم دین و نظام اسلامی می شوند. اما شواهد نقلی، عقلی و عینی نشان می دهد این اصل تنها در مواردی کاربرد دارد که دشمنان نظام در پی جنگ یا توطئه علیه تمامیت ارضی نظام نباشند و در مواردی که دشمن از تمام حربه های موجود همچون ترور دانشمندان و انواع تحریم های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... استفاده می کند کاربردی ندارد. بنابراین اصل اولی در مقابل این نوع دشمن، مقاومت و مبارزه است نه صلح. پژوهش حاضر با بررسی آیات، روایات و برخی شواهد تاریخی در پی اثبات اولویت اصل «مقاومت و مبارزه» در مقابل تحریم ها، نسبت به اصل «صلح» در مقابله با دشمن متخاصم است.

Jurisprudential Foundations of Resistance Diplomacy to Sanctions In the Islamic Republic of Iran

One of the most rudimentary principles of Islam is the principle of peace. Muslims, from the beginning of Islam, have benefited from this principle in the development of Islam. After the Islamic Revolution, the Islamic Republic of Iran has also been developing its relations with other countries by accepting the principle of peace in theconstitution. Some Islamic societies seek to reconcile with hostile countries with religion and the Islamic system, supposing that this principle applies to all enemies of the Islamic system. But traditionary, rational and objective evidence suggests that this principle applies only in cases where the enemies of the system are not in the wake of a war or conspiracy against the territorial integrity of the system, and in cases where the enemy is exposed to all existing weapons, such as the assassination of scientists and the types of sanctions Economic, social,political, etc., it does not apply. So the first principle against this kind of enemy is resistance and fight, not peace. The present study, by examining verses, narrations and some historical evidence, seeks to prove the priority of the principle of resistance and struggle against sanctions, relative to the principle of peace in confronting the hostile enemy.