ترکیب شناسی مفهوم استحکام ساخت قدرت ملی جمهوری اسلامی ایران

یکی از نسخه های راهبردی جمهوری اسلامی ایران برای داشتن نظامی توانمند و پویا، «استحکام ساخت درونی قدرت ملی» می باشد که برآمده از تجربیات انقلاب اسلامی و آموزه های دینی می باشد. این رویکرد بومی نسبت به قدرت، به معنای استحکام بنیان های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به همراه تقویت استخوان بندی تشکیلاتی نظام جمهوری اسلامی ایران می باشد. با توجه به اهمیت قدرتمندی جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به اهداف داخلی و خارجی، مقاله حاضر سعی دارد با بهره گیری از روش تحلیلی توصیفی به این سوال پاسخ دهد که؛ ترکیب استحکام ساخت قدرت ملی جمهوری اسلامی ایران دارای چه بار مفهومی و معنایی ای می باشد؟ به همین منظور، بعد از بررسی مفاهیم کلیدی این اصلاح راهبردی، از چارچوب نظری ساخت درونی (نظریه آرایش درونی باطنی و ظاهری) برای تبیین استحکام ساخت درونی قدرت ملی بهره گرفته شده است. یافته ها نشان می دهند که استحکام ساخت قدرت ناظر بر؛ ظرفیت های درونی و ملی یک نظام ملی، مقاومت درونی در برابر تغییرات مختلف بیرونی، قدرت درونی ملت، عزم و اراده جدی ملت، آرمان های جمهوری اسلامی و اقتدار همه جانبه و درونزا میباشد که دستاورد آن، آبادانی مادی و معنوی جامعه ایرانی خواهد بود.