جستاری بر هستی شناسی مفهوم نمادین خانه در فیلم های داریوش مهرجویی

خانه در اندیشه های هستی شناسانه، مکان احراز هویت و نماد خویشتن انسان است. این مفهوم به مثابه ی بنیانی وجودی بر زمینه ای از تقابل سنت و مدرنیته در فیلم های داریوش مهرجویی، حضوری پرمعنا و مرتبط با شخصیت های فیلم ها دارد؛ این ارتباط تا جایی است که از شیوه ی بازنمایی خانه می توان به شناخت و تحلیلی از شخصیت ها دست یافت. در این پژوهش کوشش شده است مفهوم خانه در برخی از فیلم های مهرجویی برای تبیین شخصیت های در حال گذار از سنت به مدرنیته بررسی شود. از آن جایی که به باور داریوش شایگان، انسان شرقی (ایرانی) در برخورد با مدرنیته ی غربی دچار «گسست شخصیتی» و روان پریشی شده است، چهره ی زنان و مردان در تعدادی از فیلم های مورد بررسی ساخته ی مهرجویی نیز مرتبط با مفهوم هستی شناسانه ی خانه به نمایش درآمده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها توصیفی- تحلیلی بوده و داده ها با مراجعه به منابع کتابخانه ای و مشاهده ی فیلم ها گردآوری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهند که شیوه ی نمایش خانه در فیلم های مورد بررسی، بازنمایی هویت شخصیت های دچار روان پریشی بوده است.