خوانش مولفه‌های ترکیبی معماری در سینمای کیارستمی با نگاه پدیدارشناسانه

سینما و معماری علاوه‌بر وجهه‌ی کارکردی خود که به ایجاد فضا می‌پردازند، در فرآیند و سیر درک فضا، هر دو اصول مشترکی را دربر می‌گیرند که به‌واسطه معماران و کارگردانان درهم آمیخته شده است. هدف از پژوهش پیش رو شناخت و تحلیل فیلم‌های «سه‌گانه‌ی کوکر» در سینمای کیارستمی با رویکرد پدیدارشناسانه است. برای این منظور در قالب روش موردپژوهی و با رویکردی تحلیلی و پدیدارشناسانه به فضا، نخست برپایه‌ی مطالعات نظری به بررسی رویکرد پدیدارشناسانه به فضا در سینما پرداخته شده، سپس با بهره‌گیری از روش پدیدارشناسی تفسیری مرلوپونتی و مدل سوبچاک، نقش فضا و امکان استفاده از تعامل معماری با سینما در آثار کیارستمی بازخوانی شده است. در گام پایانی با بهره‌گیری از این رویکرد به ارایه‌ی مدلی از رابطه سیر تکامل فضای معماری و سینما پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهند معماری و سینما می‌توانند واسطه‌هایی برای عرضه‌ی معنا باشند، که این معنا می‌تواند بین عرصه‌ها و رسانه‌های مختلف مشترک باشد. درواقع معماری و سینما متشکل از عناصر اساسی مشترکی همانند صحنه، فضا، نور، حرکت و دید است. سینمای کیارستمی چیزی بیش از یک محل انتزاعی است. کلیتی است که از اشیا و چیزهای واقعی ساخته شده و دارای عناصری مانند راه، انسان، روزمره بودن و تخیل است. مجموعه‌ی این عناصر، کاراکتر و شخصیت سینمای کیارستمی را تعریف می‌کنند، چیزی‌که درواقع ماهیت سینمای او محسوب می‌شود. سینمای کیارستمی یک پدیدە‌ی کلی و کیفی است که نمی‌توان آن را به هیچ‌یک از خصوصیات آن مثال ارتباطات عادی انسانی بدون ازدست دادن طبیعت واقعی آن کاهش داد. بدین‌ترتیب، در سینمای کیارستمی، ابعاد گوناگون چشم‌انداز جمع می‌آیند تا محیطی متمایز و حس خاص را ایجاد کنند.

reading the combined components of architectural in kiarostami's cinema with a phenomenological perspective

cinema and architecture, in addition to the functional aspect of their work that creates space, in the process of understanding space, both have common principles that have been intertwined by architects and operators. the purpose of this study is to identify and analyze cocker's three films in kiarostami's cinema using a phenomenological approach. for this purpose, based on the case study approach with an analytical and phenomenological approach to space, focused on theoretical studies, the phenomenological approach to space in cinema has been studied, then using merleau-ponty’s interpretive phenomenology method and subchak model, the role of space and the possibility of using the interaction between architecture and cinema has been read in kiarostami's works and in the final step, using this approach, a model of the relationship between the evolution of architecture and cinema has been presented. the results show that architecture and cinema can be intermediaries for the presentation of meaning, which can be shared between different fields and media. in fact, architecture and cinema are composed of common elements such as stage, space, light, movement and vision. kia rostami's cinema is more than an abstract place, it is a whole that is made of real objects and things and has elements such as way, human being, everydayness and imagination. the combination of these elements together defines the character of kiarostami's cinema, which is, in fact, the nature of his cinema. kiarostami's cinema is a general and qualitative phenomenon that cannot be reduced to any of its features, such as ordinary human communication, without losing its true nature. thus, in kiarostami's cinema, different dimensions of the landscape come together to create a distinct environment and a special feeling for the audience.the combination of these elements together defines the character of kiarostami's cinema, which is, in fact, the nature of his cinema. kiarostami's cinema is a general and qualitative phenomenon that can not be reduced to any of its elements, such as ordinary human communication, without losing its true nature. thus, in kiarostami's cinema, different dimensions of the landscape come together to create a distinct environment and a special feeling for the audience.