|
|
|
|
سینمای ایرانی به‌مثابه محمل اندیشه‌ورزی سیاسی: مطالعۀ سینمای 1332-1357
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
علوی‌پور محسن
|
|
منبع
|
نامه هنرهاي نمايشي و موسيقي - 1399 - شماره : 20 - صفحه:51 -68
|
|
چکیده
|
سینما، به عنوان هنری معاصر، در طول حیات خود نقش سیاسی و اجتماعی بزرگی را در جهان امروز ایفا کرده است. در ایران نیز اگرچه ورود سینما بسیار زود صورت گرفت ( تقریباً تنها پنج سال پس از اختراع آن در اروپا، با مظفرالدین شاه به کشور وارد شد)، چند دهه طول کشید تا این نقش سیاسی و اجتماعی مورد شناسایی قرار گیرد. در واقع، تنها پس از سال‌های بعد از کودتای 28 مرداد است که سینمای ایران روایتگر نقدی اجتماعی و سیاسی می‌شود که نه تنها تیرگی‌ها و کراهت شرایط زیست اجتماع ایرانی را به تصویر می‌کشد و نسبت آن را با نظام استثمارگر حاکم بازنمایی می‌کند، بلکه در جست‌وجوی ریشه‌های این وضعیت به پریشانی و جهل درونی می‌رسد و در نهایت، در ارائۀ راه‌حلی برای دستیابی به زندگی نیک‌سامان، از ظرفیت‌های وجودی اجتماعی انسان (یعنی عشق و دوستی) بهره می‌جوید و در نهایت، امکان کنش انقلابی با اتکاء به رهبری پیشرو را تصویر می‌کند. رخدادی که با وقوع انقلاب اسلامی در بهمن ماه 1357 صورت تحقق می‌پذیرد. مقالۀ حاضر بر آن است با بازخوانی این روایت‌ها در سینمای ایرانی، مولفه‌های اندیشۀ سیاسی را مورد کاوش قرار دهد.
|
|
کلیدواژه
|
سینما، اندیشۀ سیاسی، طغیان، مقاومت
|
|
آدرس
|
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alavipour@ihcs.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Iranian Cinema as a Vehicle for Political Thinking: from 1953 to 1979
|
|
|
|
|
Authors
|
Alavipour Seyedmohsen
|
|
Abstract
|
As a modern art, Cinema has played a crucial sociopolitical role during the last century throughout the world. However, Iranian cinema, which has been imported from Europe only 5 years after the invention of the apparatus, has not recognized itself as the vehicle of this intellectual potential till decades later. Indeed, it is only after the 1953 Coup against Dr. Mosadegh that Iranian cinema becomes a narrator of sociopolitical critique over the Iranians disastrous lifeworld and though relates this disaster to the political tyranny of the Pahlavi dynasty, finds its root in popular ignorance and confusion. In the end, seeking ways to a good society, cinema explores human existential aspects of love and friendship as the conveyer of change and shows that based on an Avant guard leadership, the revolutionary practice is possible. Reviewing different narratives in this genre in Iranian cinema, the present study attempts to explore different aspects of Political thinking.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|