مقایسه درصد استخراج کلاژن محلول در اسید و پپسین از سه گونه ماهی کیلکای دریای خزر

پروتئین کلاژن محلول در اسید (asc) و محلول در پپسین (psc) از سه گونه ماهی کیلکای چشم درشت (clupeonella grimmi)، کیلکای معمولی (clupeonella cultriventris) و کیلکای آنچوی (clupeonella engrauliformis) که فراوان ترین گونه صیدشده از شگ ماهیان دریای خزر می باشند استخراج گردید. این ماهیان به صورت شبانه و با استفاده از شناورهای کیلکا گیر مجهز به تور قیفی و نور زیرآبی از دریای خزر (ایستگاه بندر امیرآباد) صید و برای استخراج کلاژن در سال 1390 به آزمایشگاه منتقل گردیدند. مقدار 15 گرم از بافت های مخلوط بدن هرماهی توزین و ابتدا پروتئین های غیر کلاژنی و چربی آن ها جداسازی شد سپس کلاژن به روش اسیدی و آنزیمی با محلول اسید استیک 5/0 مولار استخراج و به وسیله نمک کلرید سدیم رسوب داده و با محلول 1/0 مولار اسید استیک و آب مقطر خالص سازی شد. نتایج نشان داد که کیلکای چشم درشت دارای بیشترین مقدار کلاژن به میزان 14/4 درصد، کیلکای معمولی و آنچوی با مقدار به ترتیب 04/1 درصد و 94/0 درصد بر پایه وزن خشک لیوفیلیز بودند. الگوی الکتروفورز (sds ndash;page) نشان داد کلاژن استخراجی محتوی دو نوع زنجیره alpha; و در ساختمان خود بوده و این کلاژن به واسطه وجود زنجیره از نوع کلاژن نوع یک محسوب شد. ازاین رو کیلکا ماهیان به ویژه ماهی کیلکای چشم درشت را که نسبت به دو گونه دیگر دارای کلاژن بیشتری بود می توان به عنوان منبع کلاژن جهت استفاده های صنعتی و پزشکی معرفی نمود و جایگاه این ماهی را از منظر تجاری ارتقاء بخشید.