بررسی اثربخشی باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس دستگاه گوارش میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus Vannamei) بر درصد بقا و رشد آن در شرایط آزمایشگاهی

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و غلظت مناسب آن روی درصد بقاء و رشد میگوی جوان (litopenaeus vannamei) اجرا گردید. در این آزمایش لاکتوباسیلوس جدا شده از دستگاه گوارش میگوی جوان به غذای تجاری پلت میگو به عنوان پروبیوتیک اضافه گردید. با خیساندن غذای میگو در سوسپانسیون لاکتوباسیلوس، 6 نوع جیره با غلظت های مختلف لاکتوباسیلوس در پلت شامل 1010، 109، 108، 107، 106 و کنترل، درون باکتری لاکتوباسیلوس تهیه شد. پس از 60 روز غذا دهی با این تیمارها، بچه میگوهایی که با لاکتوباسیلوس با غلظت 108 تغذیه شده بودند، بیش ترین افزایش وزن را از خود نشان دادند. میانگین افزایش وزن در تیمارها هر چه از غلظت 108 به 106 و هر چه از غلظت 108 به 1010 در جیره ها رفته، میانگین وزن روند نزولی نشان داد. همچنین در افزایش وزن،جذب غذا، رشد روزانه و ضریب تبدیل غذایی بین تیمارها و کنترل، اختلاف معنی دار آماری وجود دارد (05/p>0). با اضافه کردن لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس رشد و درصد بقاء میگوی جوان را به طور معنی داری بهبود بخشید (05/0>p). بنابراین می توان نتیجه گرفت که باکتری آزمایش شده می تواند به صورت یک پروبیوتیک با غلظت 108 سلول در گرم، در غذای میگوی جوان به کار رود.