بررسی تکثیر ماهی هامورمعمولی (Epinephelus coioides) به روش نیمه مصنوعی در استان خوزستان

ارزش اقتصادی ماهی هامور در صنعت آبزی‏ پروری و تهدیدات زیست ‏محیطی زیستگاه‏ های این ماهی سبب افزایش اهمیت تکثیر در اسارت این گونه شده است. در این مطالعه سعی شده است تا به بررسی کارایی تکثیر نیمه ‏مصنوعی ماهی هامور معمولی در استان خوزستان پرداخته شود. در این خصوص، 8 مولد (4 مولد ماده و 4 مولد نر) به مرکز تکثیر ماهیان دریایی منتقل شده و پس از بیهوشی، خصوصیات مرفولوژیک نظیر طول کل، طول استاندارد و وزن کل بدن آن‏ها اندازه‏گیری شد. بطور همزمان، تخمک‏ های مولدین جهت بررسی کیفیت مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ذخیره‏ سازی مولدین به نسبت 1:1، تخم‏ریزی بصورت طبیعی (بدون تزریق هورمون) در شب صورت گرفت. در هر مرحله تخم‏ریزی، 30 عدد تخم نمونه‏ برداری شده، سپس قطر و درصد لقاح تعیین گردید. سایر فاکتور‏های مرتبط با کارایی تکثیر نظیر درصد هچ، طول لارو و درصد بقا لارو در زمان مورد نظر اندازه‏گیری شدند. نتایج به دست آمده نشان می‏دهد که مولدینی با وزن و طول بیشتر دارای تخمک‏ها، تخم‏های لقاح یافته و لارو‏هایی با اندازه بزرگتر هستند (05/0>p). در این مطالعه درصد لقاح و درصد هچ به ترتیب به میزان حداکثر 98 و 88 درصد محاسبه شده است. درصد بقا لارو‏ها نیز تا مرحله جذب کیسه زرده در تمامی مولدین از 20 درصد تجاوز ننمود. آنالیز رگرسیون نیز روابط معنی‏دار بین طول کل و وزن بدن با قطر تخم و تخمک را نشان داده است. طول لارو، طول و عرض کیسه زرده و قطر گلبول چربی نیز در این مقاله مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.