تغییرات زی توده زئوپلانکتونها در فصول تابستان و پاییز در سواحل شرقی چابهار (دریای مکران)

با توجه به اهمیت زبوپلانکتونها، مقایسه تغییرات زی توده زئوپلانکتونهای سواحل شرقی چابهار در دو فصل تابستان و پاییز بررسی شد. نمونه برداریبا استفاده از تور مخروطی زئوپلانکتون با چشمه 100 میکرومتر به صورت افقی در دو فصل تابستان (مانسون) و پاییز (پس مانسون) 1395 در 8 ایستگاه صورت پذیرفت. طبق نتایج، میانگین زی توده خشک زئوپلانکتونها در فصل پاییز 16.34 ±115.46 و در فصل تابستان، 2.26 ±23.45 میلی گرم بر مترمکعب محاسبه شد. آزمون tمستقل اختلاف معنی داری بین فصول تابستان و پاییز از لحاظ مقدار زی توده نشان داد (0.05>p). از طرفی در هر دو فصل تابستان و پاییز، اختلاف معنی داری ازلحاظ میزان زی توده خشک، در بین ایستگاه های نمونه برداری مشاهده شد (0.05>p)، به طوری که، ایستگاه 3 (لنج سازی) بالاترین و ایستگاه 8 (خارج از اسکله بریس) کمترین مقدار را داشتند. میانگین تغییرات دما (درجه سانتیگراد) و شوری (قسمت در هزار) در تابستان به ترتیب0.91 ±31.12، 0.58 ± 32.41 و در پاییز 0.79 ±88.87،0.23 ±32.25 بدست آمد. با توجه به نتایج آزمون واریانس یک طرفه، اختلاف معنی داری بین فاکتورهای شوری و دما در بین ایستگاه های مختلف در فصول تابستان پاییز مشاهده نشد (0.05>p). همچنین، میزان شفافیت در ایستگاه 3 در فصل تابستان به طور معنی داری بالاتر از سایر ایستگاه ها بود. با توجه به نتایج حاصل از همبستگی پیرسون، یک رابطه خطی قوی و معکوس بین بیوماس و دما با توجه به ضریب همبستگی 0/769- و یک رابطه معکوس و ضعیف بین شوری و بیوماس با توجه به ضریب همبستگی 0.285- وجود داشت. بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد زی توده زئوپلانکتونها در خلیج چابهار تحت تاثیر مانسون و بادهای موسمی جنوب غربی اقیانوس هند قرار داشته و در مجموع می توان گفت، تغییرات زی توده زئوپلانکتون ها، ناشی از تاثیر شرایط محیطی، تغذیه ای و تولیدمثلی در فصول مختلف می باشد.