بررسی سمیت نانو ذرات نقره کلوئیدی در لارو بارناکل Amphibalanus Amphitrite

با توجه به توسعه روزافزون فناوری، نگرانی ها در رابطه با خطرات احتمالی آزادسازی مواد محتوی ذرات نانو به محیط زیست در حال افزایش است. بسیاری از ضایعات صنعتی و فاضلاب های شهری به گستره های آبی (رودخانه ها، دریاچه ها، آب های ساحلی و غیره) می ریزند که نگرانی آزادسازی نانو ذرات در محیط زیست را افزایش داده است. انتشار نانو ذرات زیست محیطی درون محیط های آبزی از مشکلات جدید زیست محیطی به شمار می آید که باید موردمطالعه قرار گیرد. لذا در این مطالعه سمیت نانو ذرات نقره کلوئیدی در لارو بارناکل amphibalanus amphitrite با استفاده از استاندارد (oecd) ارزیابی گردید. این سخت پوستان ازنظر اقتصادی و هم ازنظر اکولوژیکی حائز اهمیت می باشند. در این تحقیق میزان lc50 در طی 24 ساعت برای ناپلیوس ii، iii، iv، v، vi نسبت به سمیت نانوذره نقره کلوئیدی در غلظت های 3، 1/5، 0/75، 0/37، 0/18، 0/09 میکروگرم در میلی لیتر موردبررسی قرار داده شد. یک گروه تیمار نیز به عنوان کنترل بدون نانو ذرات در نظر گرفته شد و نتایج با نرم افزار probit تجزیه وتحلیل گردید. نتایج نشان داد که lc50 در 24 ساعت بعد از مجاورت به ترتیب برابر 0/077 و 0/046 و 0/071 و 0/006 و 0/009 میکروگرم در میلی لیتر بود و تلفات با افزایش غلظت نانو ذرات افزایش یافت که گویای سمی بودن این ماده برای لارو بارناکل می باشد.