اثر سیتوکینین بر خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانت بذرهای زوال یافته بادام زمینی تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر سیتوکینین در بهبود وضعیت بذرهای زوال یافته بادام زمینی تحت تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. پیش تیمار غلظت های مختلف سیتوکینین شامل صفر (پیش‌جوانه‌دار شده با آب)، 50، 100 و 150 قسمت در میلیون (ppm) در سطوح خشکی  صفر، 0/4، 0/6 و 0/8 مگاپاسکال مورد ارزیابی قرار گرفت. شاخص های درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی، بنیه بذر، طول گیاهچه، هیدرات های کربن محلول، پروتئین های محلول، هدایت الکترولیتی غشاء، مالون دی آلدهید، فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز بررسی شد. نتایج نشان داد پیش تیمار بذرها با غلظت های مختلف سیتوکینین، کاهش معنی دار پارامترهای جوانه زنی و گیاهچه ای بذرهای زوال یافته بادام زمینی را تحت تنش خشکی بهبود بخشید. به طوری که در پتانسیل 0/8 مگاپاسکال، پیش تیمار بذرها با 100 قسمت در میلیون (ppm) سیتوکینین سبب افزایش جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، هیدرات های کربن و پروتئین های محلول به ترتیب به میزان 0/65، 1/73، 1/09، 1/05 و  برای 150 قسمت در میلیون (ppm) سیتوکینین 1/37، 4/15 ، 2/5 و 2/85 برابر و برای فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به ترتیب حدود 15/92، 33/13،17/35 و 25/47، 17/96، 45/19 درصد  نسبت به شاهد گردید. بنابراین پیش تیمار سیتوکینین به ویژه در غلظت150 قسمت در میلیون (ppm) با کاهش تنش اکسیداتیو ناشی از خشکی در بهبود شاخص های جوانه زنی و گیاهچه ای بذرهای زوال یافته بادام زمینی موثر است.