کمی سازی جوانه زنی بذر اکوتیپ‌های رازیانه به تنش اسمزی با استفاده از توزیع های مختلف آماری

به‌منظور کمی‌سازی جوانه‌زنی بذر اکوتیپ‌های رازیانه شامل سه اکوتیپ اصفهان، همدان و بوشهر به تنش اسمزی با غلظت‌های 0 ، 0.1-، 0.2-، 0.3-، 0.4- و 0.5-، مگاپاسکال، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و در چهار تکرار صورت پذیرفت. داده‌های آزمایشی به‌منظور تحلیل عمیق‌تر توسط مدل هیدروتایم بر پایه توزیع‌های آماری مختلف تحلیل گردید. مقدار rmse نشان داد که مدل‌های هیدروتایم مبتنی بر توزیع‌های آماری مختلف دارای برازش مناسبی به داده‌های جوانه‌زنی تجمعی بذور اکوتیپ بوشهر در واکنش به کاهش پتانسیل آب بودند. نتایج نشان داد که مدل هیدروتایم مبتنی بر توزیع‌های نرمال و گامبل به ترتیب از بیشترین و کمترین دقت پیش‌بینی پتانسیل آب پایه در اکوتیپ همدان برخوردار بودند. همچنین مشخص شد که بین توزیع آماری برازش شده به مدل هیدروتایم از نظر مقدار میانگین پتانسیل آب پایه پیش‌بینی شده اختلاف معنی‌داری وجود دارد و بیشترین میانگین 0.41- مگاپاسکال از توزیع نرمال حاصل گردید. در اکوتیپ اصفهان، ثابت هیدروتایم توسط توزیع گامبل برابر 89 مگاپاسکال ساعت برآورد گردید. همچنین تفاوت مقدار پارامتر مکان برآورد شده با مدل‌های هیدروتایم مبتنی بر توزیع‌های آماری مختلف معنی‌دار بود. به طوری که برآورد این پارامتر دامنه‌ای از 19.44-(توزیع ویبول) تا 0.57-(توزیع نرمال) را شامل بود.

Quantification of the seed germination of fennel ecotypes to osmotic stress using different statistical distributions

In order to quantify the seed germination responses of Fennel ecotypes including Esfahan, Hamadan and Booshehr to osmotic stress with concentrations of (0, 0.1, 0.2, 0.3, 0.4 and 0.5 MPa) a factorial experiment was conducted based on the completely randomized design with four replications. Experimental data were subjected to analysis with various statistical distributions to provide more reliable and robust explorations. RSME value of hydrotime model showed that data were well fitted for seed germination of Booshehr. The normal and Gumbel distributions were the best and the worst model to estimate hydrotime model parameters. It was also cleared that among statistical distributions fitted on hydrotime model, the highest base water potential was obtained from Normal distribution 0.41 MPa. For Esfahan ecotype, hydrotime constant was estimated about 89 MPa/hour using Gumbel distribution. There was significant variation in location parameters of various statistical distributions and it has a range of 19.44 (Weibull) to 0.57 (Normal Distributions).