ارزیابی توانایی موقعیت‌سنجی مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از رویکردهای شرطی و غیرشرطی

صندوق‌های سرمایه گذاری یکی از مهم‌ترین عناصر بازارهای مالی هستند که با ایفای نقش واسطه‌گری مالی، سرمایه‌گذاری افراد را از حالت مستقیم به غیرمستقیم تبدیل می‌کنند و مزایای متعددی را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورند. با توجه به اهمیت صندوق‌ها، در این پژوهش توانایی موقعیت‌سنجی مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با استفاده از الگوهای شرطی و غیرشرطی هنریکسون مرتون و ترینر مازوی و همچنین مقایسۀ دو رویکرد شرطی و غیر‌شرطی در ارزیابی عملکرد ارزیابی شد. بدین‌منظور داده‌های مربوط به بیست و سه صندوق سرمایه گذاری در سهام در دورۀ زمانی سال‌های 88 تا 92 بررسی شد. در تحلیل رگرسیون حداقل مربعات تعمیم‌یافته، از نرم‌افزار ایویوز6 استفاده شد. نتایج نشان‌دهندۀ ناتوانی موقعیت‌سنجی مدیران صندوق‌های سرمایه‌گذاری با استفاده از هر دو رویکرد شرطی و غیرشرطی بود. همچنین در مقایسۀ دو رویکرد، رویکرد شرطی، قدرت توضیح‌دهندگی بیشتری نسبت به رویکرد غیرشرطی ندارد.

Evaluating Market Timing Ability of Mutual Fund Managers Based on Conditional and Unconditional Approaches

Mutual Funds are one of the important elements of financial markets which act as financial intermediation and convert investment of amateur investors from direct condition to indirect. Given the importance of funds, this study tries to evaluate the market timing ability of managers' funds using conditional and unconditional models (Treynor–Mazuy and Henriksson –Merton) and compares both conditional and unconditional approaches. Data relating to twentythree funds are used during the period of 13881392, and generalized least squares regression analysis is performed by using EVIEWS6 software. The results indicate the inability of market timing in fund managers using both conditional and unconditional models. Moreover, the conditional approach does not provide higher explanatory power than the unconditional approach.