اثربخشی اعتبارات بر توسعه کسب و کارهای دامپروری در بخش جعفرآباد استان قم

هدف اصلی این تحقیق بررسی اثربخشی اعتبارات بر توسعه کسب و کارهای دامپروری در نواحی روستایی بخش جعفرآباد استان قم بوده است. به این منظور از روش تحقیق توصیفی مبتنی بر پیمایش استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل 83 نفر از دامداران (پروش دهندگان گوساله پرواری) شاغل در شهرک دام جعفریه واقع در بخش جعفرآباد استان قم است که از سال 1389 از بانک کشاورزی گازران قم جهت توسعه دامداری وام دریافت کرده اند. اطلاعات لازم به صورت تمام شماری از صاحبان واحدهای دامداری گردآوری شده است. روایی پرسشنامه بر اساس نظرات گروهی از متخصصان شامل اعضای هیات علمی دانشگاه و کارشناسان بانک کشاورزی ارزیابی و پس اصلاحاتی مورد تایید قرار گرفته است. پایایی ابزار تحقیق با انجام یک طرح مطالعه راهنما بر روی 20 نمونه خارج از جامعه آماری (دامداران خارج از شهرک دام جعفریه) و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 83/0 برای گویه های اثربخشی تایید شده است. نتایج نشان داد که مولفه های اثربخشی اعتبارات پرداختی توسعه کسب و کارهای دامپروری را می توان در پنج مولفه با عنوان (افزایش درآمد و تولید )، (مدیریت بهتر ضایعات و بهداشت دام )، (ارتقاء کیفیت زندگی فردی و روستایی )، (بهبود انگیزش و رضایت شغلی دامداران ) و (توسعه فیزیکی دامداری ) دسته بندی کرد. همچنین اینکه در مولفه اول (افزایش میزان فروش و درآمد حاصل از دامداری )، در مولفه دوم (مدیریت بهتر بهداشت دام و پیشگیری بیماری های دام )، در مولفه سوم (از بین رفتن ضایعات، زباله و آشغال در محیط روستا )، در مولفه چهارم (بهبود رضایت از وضعیت شغل و حرفه ) و در مولفه پنجم (افزایش ارزش اموال و دارائی های دامداران ) دارای اهمیت بیشتری بوده است. نتایج بررسی میزان اثربخشی اعتبارات نشان داد که در دو مولفه اول یعنی (افزایش درآمد و تولید ) و (مدیریت بهتر ضایعات و بهداشت دام ) اثربخشی مطلوب نبوده است. اما در سه مولفه بعدی یعنی (ارتقاء کیفیت زندگی فردی و روستایی )، (بهبود انگیزش و رضایت شغلی دامداران ) و (توسعه فیزیکی دامداری ) و همچنین کلیت شاخص اثربخشی وضعیت مطلوب بوده است.