نابرابری‌های فضایی توسعه بخش کشاورزی در استان آذربایجان شرقی

توسعه کشاورزی، نیازمند برنامه‌ریزی اساسی بر پایه توانمندی‌های هر منطقه است؛ از این رو، مطالعه در مورد میزان توسعه یافتگی بخش کشاورزی مناطق مختلف برای برنامه‌ریزی و بررسی روند توسعه مهم است. در این پژوهش میزان توسعه یافتگی شهرستان­های استان آذربایجان­شرقی از نظر کشاورزی با روش توصیفی- تحلیلی بررسی شده است. بدین منظور، 28 شاخص در بخش­های زراعی، باغی، مکانیزاسیون، دامپروری انتخاب و با بهره­گیری از روش تحلیل عاملی برای هر کدام از بخش­ها عوامل و شاخص­های تلفیقی استخراج گردیده و به­عنوان ورودی روش تاکسونومی مورد استفاده قرار گرفته است و در نهایت جهت گروه­بندی شهرستان­ها از روش تحلیل خوشه­ای استفاده شده است. نتایج نشان می دهد در استان آذربایجان شرقی در سال 1389 از مجموع 19 شهرستان، سه شهرستان توسعه­یافته، 7 شهرستان نسبتا توسعه­یافته، 5 شهرستان کمترتوسعه یافته و 4 شهرستان توسعه­نیافته بوده است. رتبه­بندی شهرستان‌های استان بر حسب شاخص­های بخش زراعی نیز نشان داد که شهرستان­ ملکان بالاترین و شهرستان چاراویماق پایین­ترین درصد توسعه­یافتگی بخش کشاورزی را داشته است.