نقش عوامل طبیعی در پراکنش فضایی سکونتگاه های روستایی شهرستان تربت جام

عدم شناخت و توجه کافی و جامع به معیارهای طبیعی جهت استقرار سکونتگاههای روستایی، تلفات و هزینه های ناشی از رخدادهای طبیعی را افزایش می دهد، از این رو برنامه های توسعه همواره کاهش خطرپذیری و افزایش پایداری سکونتگاه های را مدنظر دارند. ضرورت توجه به این مساله در شهرستان تربت جام، با توجه به اینکه بیش از 50 درصد جمعیت شهرستان در نواحی روستایی سکونت دارند، حایز اهمیت است. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت استقرار سکونتگاههای روستایی شهرستان تربت جام، برحسب معیارهای طبیعی صورت گرفته است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، 8 معیار طبیعی شامل ارتفاع، شیب، لیتولوژی، رودخانه ، گسل و عناصر اقلیمی (بارش، تبخیر، دما)، بعنوان عوامل موثر در استقرار سکونتگاهها انتخاب شده و با استفاده از روشهای آماری در محیطgis ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. با توجه به اینکه پهنه بندی نیاز به لحاظ نمودن معیارهای مختلف دارد بنابراین بهتر است از روش‏های تحلیل چندمعیاره‏mcda استفاده شود، در این زمینه روش‏های مختلفی وجود دارد که در تحقیق حاضر از مدل لاجیک (logic model)، استفاده‏ شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بیش از 85 درصد روستاهای این شهرستان در 55 درصد از پهنه شهرستان که موقعیت مناسب و متوسطی از نظر معیارهای 8 گانه دارند مستقر هستند و 15 درصد روستاها نیز در 45 درصد از پهنه شهرستان که موقعیت نامناسبی دارند استقرار یافته اند. با توجه به نتایج بدست آمده که وضعیت استقرار روستاها را در موقعیت سه گانه؛ نامناسب، متوسط، مناسب، نشان داده است، می توان در برنامه ریزی های توسعه روستایی تدابیر لازم را جهت جلوگیری یا کاهش خطرات احتمالی ناشی از رخدادهای طبیعی و حوادث غیرمترقبه اتخاذ نمود.