تحلیل عوامل رشد گردشگری روستایی بخش خاوومیرآباد در شهرستان مریوان

هدف تحقیق حاضر بررسی و تحلیل وضعیت گردشگری روستاهای بخش خاوومیرآباد با رویکردی سیستمی و با در نظرگیری تمامی گروه های درگیر و عناصر مرتبط بوده است. نوع تحقیق کاربردی و از حیث جمع آوری اطلاعات، توصیفی تحلیلی است. جمع آوری اطلاعات در بخش نظری با استفاده از منابع اسنادی و در بخش عملی، پیمایشی مبتنی بر توزیع پرسشنامه در میان گردشگران (100 نفر بر اساس بازدید دو ماهه اول سال و دیدگاه کارشناسان میراث فرهنگی)، مسئولین (30 نفر از مسئولین نهادهای توسعه روستایی و گردشگری منطقه) و ساکنین محلی (261 خانوار از میان 2736 خانوار بخش براساس فرمول کوکران و تصحیح آن) بوده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی (میانگین) و آزمون های آمار استنباطی همچون t تک نمونه ای و رتبه ای فریدمن نشان از مطلوب نبودن سطح تقاضای منطقه داشته است، ناآشنایی با منطقه نیز مهم ترین مولفه در ضعف تقاضای منطقه شناخته شده است. همچنین در بعد عرضه نیز منطقه دارای وضعیت رضایت کننده ای نیست و ضعف تبلیغات، اطلاع رسانی و آموزش در کنار کمبود خدمات و تسهیلات مهم ترین موانع عملکرد مطلوب بعد عرضه بوده است. در مقابل، وضعیت بعد عوامل بیرونی تاثیرگذار بر سیستم گردشگری منطقه در حد رضایت کننده ای ارزیابی شده است و شرایط فرهنگی در میان مولفه های این بعد در مقایسه با دیگر مولفه lrm;ها، عمده ترین نقش را در توسعه گردشگری منطقه داشته است.