الگوی مدیریت دانش در سازمان‌های رسانه‌ای

هدف این مقاله تدوین مدلی مفهومی برای مدیریت دانش در سازمان‌های رسانه‌ای است. برای رسیدن به این هدف مبانی نظری، پژوهش‌های انجام‌شده داخلی و خارجی و تجارب سازمان‌های رسانه‌ای موردبررسی قرار گرفت تا مواد اصلی موردنیاز برای ارائه مدل را به دست دهد. ازآنجایی‌که خصوصیات سازمان‌های رسانه‌ای متفاوت از سازمان‌های صنعتی و تولیدی است، مدل‌های مدیریت دانش صنایع تولیدی نمی‌تواند به‌صورت کامل به سازمان‌های رسانه‌ای انتقال داده شوند. داده‌های این تحقیق با استفاده از پرسشنامه ساختمند از سه گروه نمونه که جمعاً 388 نفر از مدیران، دبیران خبری، نویسندگان و خبرنگاران جامعه آماری بوده‌اند، به دست آمد. از گروه اول و دوم برای ارزیابی ابعاد مدیریت دانش در سازمان‌های رسانه‌ای و اهمیت هر یک از آن‌ها استفاده‌شده و از گروه سوم برای ارزیابی وضعیت کلی مدیریت دانش در سازمان‌های موردنظر استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل، نشان داد مدل مدیریت دانش دارای سه عامل اصلی است که عبارت‌اند از: منابع قدرت و توانایی، گام‌های عملیاتی و اهداف غایی. نتایج حاصله از تحلیل واریانس تفاوت معنی‌داری بین مدیریت دانش و متغیرهای تعدیل‌کننده (سن، جنسیت، تحصیلات و ...) را در سطح آلفای 5% را نشان داد؛ بعلاوه نتایج حاکی از آن است وضعیت کلی مدیریت دانش در سازمان‌های رسانه‌ای وضعیت نامناسبی دارد این عدم مطلوبیت به‌ویژه در حوزه دانش پنهان و کاربردی نمودن دانش پنهان و آشکار مشخص‌تر است.