جایگاه فقه و معارف اسلامی در فرهنگ سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی نظام جمهوری اسلامی ایران

باتوجه به آنکه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر پایه دین و مکتب اسلام بنا شده و بانی فرهنگ انقلاب حضرت امام خمینی ( رحمت‌الله‌علیه) خود عارف و فیلسوفی بزرگ و فقیهی جامع بوده‌اند، لازم است در تمام ارکان و ابعاد این نظام اسلامی به مسائل فرهنگی که بخش اعظم آن محصول مباحث فقهی و معرفتی است توجه کامل شود. یکی از این ارکان نظام، نهادهای امنیتی و حفاظتی و اطلاعاتی هستند. در مقاله توصیفی و تحلیل محتوایی حاضر، با مراجعه به منابع مربوط به مبانی اعتقادی و فقهی که تعالی فرهنگ مطلوب شرعی بدان وابسته است از یک‌سو، و از سوی دیگر، با شناخت و بیان خلاها و کاستی‌های موجود که از مطالعه مدارک رسمی سازمان و طی جلسات کارشناسی و تجربی مدیریت راهبردی سازمان در طی چند سال به روش مشاهده حضوری حاصل شده است، به این موضوع پرداخته شده و پس از تعریف فقه اطلاعاتی به بیان جایگاه فقه حداکثری در منظر حضرت امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) و مقام معظم رهبری (ادام الله عزه) اشاره شده است. در این حوزه، به آثار وضعی گناهان و تاثیر گناه در سوء فهم انسان توجّه شده، و ضرورت احتیاط را به‌عنوان مهم‌ترین مبانی اخلاقی معرفی کرده، اعتقاد به غیب، ولایت تشریعی را نیز به‌عنوان مبانی معرفتی و مسئله ضرورت حفظ نظام، تقدم احکام ثانوی، ترجیح اهم بر مهم، رعایت ضرورت‌ها و پرهیز از مکر و خدعه و توهم تکلیف به‌عنوان مبانی مهم فقهی در فقه اطلاعاتی است.