الگوی بازدارندگی راهبردی سازمان‌های نظامی جمهوری اسلامی ایران در محیط امنیتی

نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران متشکل از سازمان‌های متبوعه با نگاه به آینده در یک محیط امنیتی پیچیده و نامشخص جهانی با عوامل موثر بر بازدارندگی راهبردی سازمان‌های نظامی بسیار متنوع فعالیت خواهند کرد. که در برخی مواقع این عوامل بنیادی بوده و ریشه در فرهنگ و یا ساختار سیاسی کشور دارند. با توجه به پیچیدگی این محیط، نگارنده مقاله هدف‌گذاری خود را با ابتناء بر بُعد امنیتی سازمان‌های نظامی به‌منظور طراحی الگوی بازدارندگی راهبردی استوار ساخته است. در این مقاله، با شناسایی و دسته‌بندی عوامل موثر محیط امنیتی سازمان‌های نظامی با دیدی جامع و با مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیقات انجام شده و هم‌چنین تحلیل اسناد بالادستی، در قالب هدف اصلی این مقاله می‌پردازد. سئوال اصلی تحقیق «الگوی بازدارندگی راهبردی سازمان‌های نظامی جمهوری اسلامی ایران در محیط امنیتی چیست؟» شناسایی عوامل اساسی بازدارندگی راهبردی در محیط امنیتی، با بهره‌مندی از روش گردآوری داده‌ها؛ کتابخانه‌ای و میدانی و ابزار آن‌ها نسبت به جمع‌آوری داده‌ها اقدام شده است. نوع تحقیق کاربردی توسعه‌ای است و رویکرد آمیخته با روش کمی(توصیفی) و کیفی(تحلیلی) و استفاده از پرسش‌نامه‌ی پیمایشی با 32 نفر خبره انجام شده است. یافته‌های تحقیق در نهایت به ارائه‌ی الگوی بازدارندگی راهبردی سازمان‌های نظامی در محیط امنیتی منتهی شد که دارای 6 اصل تاثیرگذارترین اصل، معنویت و پس از آن نیز به ترتیب، جلوگیری از منازعه، اقدام عملی، عاقبت‌اندیشی بر مبنای منطق، اعتبار ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی و تبلیغات روانی است11 عامل و 53 شاخص موثر می‌باشند و طی الگویی به متولیان ارائه شده است.